အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်

Chapter 22📚

Chapter 22

ခြံဝန်းထဲတွင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေသည့်ကျိုးယွီမှ သူ့ကို‌မြင်လိုက်ချိန်တွင် ချက်ချင်းဆိုသလို ပြေးလာခဲ့သည် " ရှင်းရှင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ…"

" ကျွန်တော်တစ်ချက်လောက်ပတ်ကြည့်မလို့ပါ…"

ယခုလေးတင် ချီရှင်းချန်မှာ နေရာထိုင်ခင်းအတွက် မျက်နှာကောင်းရအောင် လုပ်ခဲ့ပြီးပြီဖြစ်သောကြောင့် ဤတစ်ကြိမ်တွင်လည်း ထိုသို့ထပ်လုပ်၍ မျက်နှာသာရလိုခြင်းဖြစ်နိုင်ပေမည်။ သို့ဖြစ်ရာ ကောင်းသည့်အရာအားလုံးကို ချီရှင်းချန်ထံသို့သာ ဤအတိုင်းမပေးလိုက်နိုင်ပေ။ ကျိုးယွီအလျင်အမြန်တွေးတောလိုက်ပြီးနောက် ပြုံးလျက်ပြောလိုက်သည်

" ဒီလိုဆိုရင် ငါလည်းမင်းနဲ့အတူလိုက်ခဲ့‌မယ်လေ…အတော်ပဲ ဒီရွာရဲ့ဓလေ့ထုံးတမ်းတွေကို တစ်ချက်ကြည့်‌ချင်နေတာ…"

ချီရှင်းချန် ကျိုးယွီကိုကြည့်ကာ ပြုံးလျက် ‌" ကောင်းပါပြီ…" ဟုသာပြောလိုက်ရသည်။ သူဤပြသနာကောင်ကို ဖယ်ထုတ်ရမည်ဆိုသော်ငြား သင့်တော်သည့်နည်းဗျူဟာတစ်ခုမရှိသေးသည်ဖြစ်ရာ ယခုအချိန်တွင်မူ စောင့်ဆိုင်းနေရန်သာ တတ်နိုင်လေသည်။

သူတို့နှစ်ဦးသား ရွာလယ်လမ်းမလမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အချို့သောလူများမှာ တောင်အနီးတွင်နေထိုင်ကြကာ အချို့မှာမူ တောင်နှင့်အဝေးတွင်နေထိုင်ကြခြင်းကြောင့်ပင်။ ဤနေရာရှိရွာသားများမှာမူ ကြွက်နားရွက်မှိုများ၊မှိုများနှင့် အခြားသောတောင်ပေါ်မှရသည့်ပစ္စည်းများကို နေခြောက်လှန်းနေကြသည်။ ချီရှင်းချန်မှာ ထိုသူများကိုကြည့်ကာ လျောက်သွားနေပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ရှာဖွေနေပုံပင်။ ကျိုးယွီ သူ၏စိတ်ထဲတွင် နှာခေါင်းရှုံ့မိသည်။ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းကို ဒီကောင်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ဖြူစင်မနေဘူးပဲ…

သူတို့ရွာ၏အရှေ့ဘက်အဆုံးထိလျှောက်ကြပြီးနောက် ချီရှင်းချန် သူ၏ခြေလှမ်းများကိုရပ်တန့်လိုက်ကာ ရွာလမ်း၏နောက်ဆုံးခြံဝန်းထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။