Chapter 64
ကျောင်းတံခါးမှ ထွက်လာပြီး လမ်းနှစ်လမ်းကို ဖြတ်ကူးပြီးနောက် အဝေးထောင့်တစ်နေရာတွင် ရပ်ထားသည့် နာနီဗင်ကားကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ချီရှင်းချန် ကားထဲသို့ ခုန်ဝင်ကာ maskကို ချွတ်ကာ အသက်ရှူသွင်းလိုက်သည်။
"ပါပါရာဇီနဲ့ တိုးသေးလား"
"မတိုးဘူး...ဒီမှာ တော်တော်လုံခြုံတယ်"
အန်းရန်က ဆိုသည်။
"ကောင်းပြီ ဒီမှာ ခဏစောင့်ရအောင်"
နာရီဝက်လောက်ကြာသောအခါ ချီကျားကျစ်က ကားနားကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကပ်လာပြီး အပြင်ဘက်ကနေ "ကော" ဟုတိုးတိုးလေးခေါ်သည်။
ချီရှင်းချန်: "ဦးလေးချင် သူ့ကို တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်"
ချီကျားကျစ်က ကားထဲသို့ ဆက်လက် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဝင်လာခဲ့သည်။ချီရှင်းချန် သူ့ကို ဘာလို့ ရွာထဲဝင်လာတဲ့ ဂျပန်နယ်ချဲ့တစ်ယောက်လိုလုပ်နေတာလဲဟု မေးမိတော့မလိုဖြစ်သွားသည်။
ချီကျားကျစ်က လက်နှစ်ဖက်ကိုဖွင့်ပြီး သူ့ကိုပွေ့ဖက်လိုက်သည်။
"ငလူး... ကော ဒါက အရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ"
"... ငါ့ကို အရင်လွှတ်"
ချီကျားကျစ်က သူ့ကို နှစ်ကြိမ် လှုပ်ယမ်းလိုက်၏။ချီရှင်းချန် ခေါင်းမူးသွား၏။
"ရခဲ့ပြီလား"
"ဟုတ်တယ်... အစကနေ အဆုံး မှတ်တမ်းတင်ခဲ့တယ်"
"ငါသင်ပေးတဲ့အတိုင်း မင်းလုပ်ခဲ့တာလား"
"အတိအကျပဲ"
ချီကျားကျစ်က လည်ဆွဲကို ချီရှင်းချန်ကို ပေးလိုက်သည်။
လည်ဆွဲထဲတွင် ယနေ့နံနက်က ချီရှင်းချန် ဝယ်ခဲ့သော အပ်ပေါက်အရွယ်ကင်မရာပါသည်။ ၎င်းကို ရွေးချယ်ထားသော ပလေယာနှင့် ချိန်ကိုက်လှုပ်ရှားနိုင်သည် သို့မဟုတ် စက်တွင်း၌ သိမ်းဆည်းထားနိုင်သည်။
ဗီဒီယိုကို ဒေါင်းလုဒ်ဆွဲပြီး အစမှအဆုံး ကြည့်ရှုလိုက်သည်။သူက ပြုံးလိုက်၏။
"အရမ်းကောင်းတယ်...ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပြီ"
"စကားမစပ်"
ချီရှင်းချန်က မေးလိုက်သည်။
"မင်း ချိုက်ဟောက်ကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ခဲ့တာလဲ"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
