Chapter 149
အရင်တုန်းက ထောင်ထောင်ကိုထည့်ပြောသည့်အခါတိုင်း၊ ထောင်ရွှမ် အမြဲတမ်း တိတ်ဆိတ်နေတတ်သည်။
ချီရှင်းချန် အံ့အားသင့်သွားသည်။ယနေ့ ထောင်ရွှမ်ဘက်ကနေ စ၍စကားပြောဖိုသူ မမျှော်လင့်ထားပေ။
"မီဒီယာတွေက ကျွန်တော်တို့ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အမှီပြုနေကြပြီး ကျဲက ကျွန်တော့်ကိုပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်မှာ အစောကြီး စပြီးလုပ်ခဲ့တယ်လို့ပြောကြတယ်... ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် သူက ကျွန်တော့်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့ပေမဲ့ မီဒီယာတွေ ပြောသလောက်တော့ မကောင်းပါဘူး...သူ အိမ်ကထွက်ပြီးကတည်းက ကျွန်တော် သူ့ကိုတွေ့ရခဲတယ်...မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် ဒီလောက်ကြာအောင် နေမကောင်းဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး...အစောပိုင်းအဆင့်တွေမှာ ထိရောက်တဲ့ ကုသမှုမရရှိခြင်းက နောက်ပိုင်းအဆင့်တွေမှာ လျင်မြန်စွာ ယိုယွင်းလာစေတယ်"
"သူက မက်ဆေ့ခ်ျပို့တာ မရှိသလောက်ပဲ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ အခြေအနေအကြောင်း မေးဖို့ ဖုန်းခေါ်တာလည်း ရှားပါတယ်... ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆေးရုံတက်ဖို့နဲ့ သူနာပြုတစ်ယောက် စီစဉ်ပေးခဲ့ပေမယ့် သူက ဆေးဖိုးအကြောင်းတောင် မမေးခဲ့ပါဘူး"
ထောင်ရွှမ် ဆက်ပြောလေလေ၊ချီရှင်းချန် ပို၍ ထိတ်လန့်လာလေလေဖြစ်သည်။ထောင်ထောင်က သူမမောင်ကို ထိုမျှလောက်မချစ်ဘူးဟု အမြဲထင်ပေမဲ့ ယခုချိန်မှာ သူမ သူ့ကို ထိုမျှလောက်မချစ်ခဲ့သည်မဟုတ်ဘဲ လုံးဝကို ဂရုမစိုက်ခြင်းမှန်း သူသိလိုက်ရသည်။
"သူက ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တိုင်း မစ်ရှင်တစ်ခုလုပ်နေသလိုပဲ... ထားလိုက်ပါ"
ထောင်ရွှမ် သူ့ပန်းကန်လုံးကို ချလိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။
"အဲဒါကို မပြောပါရစေနဲ့...နှစ်သစ်မှာ ပျော်ရွင်စရာတွေပဲ ပြောသင့်တယ်... ဘာလို့ ဒါတွေအားလုံးကို ပြောပြနေရမှာလဲ"
"အဆင်ပြေပါတယ်"
ချီရှင်းချန်က ပြောလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ငါတို့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး မျှယူချင်ပါတယ်"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
