Chapter 83
Fအတန်း က အတော်မြန်၏။ မိနစ် 20 လောက်ကြာသောအခါ အားလုံးစုပြီးသွားသည်။
ချီရှင်းချန်: "မနက်ဖြန်မှာ ဘာရိုက်မယ်ဆိုတာ အားလုံးသိတယ်မဟုတ်လား"
"သိပါတယ်"
ချီရှင်းချန်: "မင်းတို့ဘယ်လိုထင်လဲ"
ဝူချန်က ခဏလောက် မှန်းဆလိုက်သည်။
"ရုတ်တရတ် အစောကြီး ဖယ်ထုတ်ခံရဖို့ စိတ်ကို ပြင်ဆင်ထားဖို့လား"
"..."
ချီရှင်းချန် ယခု သူ့ကို အိမ်ပြန်ပို့ချင်နေပြီဖြစ်၏။
"မနက်ဖြန် ငါတို့အဖွဲ့တွေခွဲပြီး အသင်းဖော်တွေနဲ့ လေ့ကျင့်ကြမယ်...ပြီးရင် အားလုံးက ဒီလေ့ကျင့်ရေးအခန်းမှာ စုကြမယ်"
ချီရှင်းချန်ကပြောလိုက်သည်။
"လူတိုင်းက အတူတူလေ့လာပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကူညီကြရမယ်...အဲဒီလိုဆိုပိုထိရောက်လိမ့်မယ်"
"ဒါပေမဲ့..."
ဝူချန်က အားမပါစွာဆိုသည်။
"ဒီတစ်ခါမှာ ထိပ်တန်းသင်တန်းသား ၁၂ ယောက်က သူတို့အဖွဲ့သားတွေကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်မှာလေ... Fအတန်းက အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့တည်းမှာ ရှိနေဖို့က အရမ်းခက်ခဲတယ်...ကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်နဲ့တွေ့မလဲဆိုတာ မသိဘူး... အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ပိုကြိုးစားပြီး ညသန်းခေါင်အထိ အတူတူ လေ့ကျင့်ခိုင်းရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…"
"ဒါဆို မင်း သူတို့ထက်နောက်ကျတဲ့အထိ လေ့ကျင့်ရလိမ့်မယ်"
ထိုသို့ပြောရသည်က အဆင်မပြေပေမဲ့ ချီရှင်းချန်ပြောလိုက်ရ၏။
"မင်းတို့ ဘယ်အသင်းမှာပဲရောက်နေပါစေ၊ မင်းတို့က တိုးတက်မှုကို နှောင့်နှေးစေတဲ့သူပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်... တိုက်ရိုက် တင်ဆက်မှု လုပ်တဲ့ အခါမှာ ပရိသတ်က ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရမှာ...ဒါကြောင့် အသင်းနဲ့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်အတွက် ငါတို့လို အစမှတ်နိမ့်တဲ့ သင်တန်းသားတွေက စတင်မှတ်မြင့်တဲ့သူတွေထက် ပိုကြိုးစားရမယ်"
"မနက်ဖြန်ညကစပြီး မင်းတို့ရဲ့လေ့ကျင့်ရေးတစ်ခုလုံး ငါလိုက်လုပ်မယ်...မနက်တစ်နာရီအထိပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် ငါးနာရီအထိ လေ့ကျင့်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ နောက်ဆုံးလူ ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှ ငါထွက်သွားမယ်"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
