Chapter 126

1.3K 184 10
                                    

Chapter 126

သူ နားစွင့်နေလိုက်သည်။ပိုင်ရဲ့က ဆက်ပြောလေ၏။
"ကိုယ့်ကို ဒေါသထွက်လွယ်တယ်လို့ မင်းထင်နေတာလား"

"...မဟုတ်ဘူး"
ချီရှင်းချန်က ဆိုသည်။
"မထင်ပါဘူး"

"ဒါဆို မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုယ့်ကိုပြော"

ချီရှင်းချန်က သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်။ သူ မလိမ်ဝံ့​ပေ။ အမှန်အတိုင်းသာပြောနိုင်၏။
"ကျွန်တော်က အရမ်းဆိုးတယ်လေ"

အားလွင် မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ အိုး လက်စသတ်တော့ ဗီဒီယိုထဲက တစ်ဖက်လူက ရှင်းရှင်းကိုး...

ဖန်လေးကို ဘာမှကိုပြောစရာမလိုပေ။ သူဘာတွေတွေးနေလဲ ပိုင်ရဲ့ ချက်ချင်းပဲ ရိပ်မိသွားသည်။ သူ ခိုးနားထောင်နေသည့် အားလွင်ကို ကြည့်လိုက်၏။အားလွင်က မလှုပ်မယက်ဖြစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပိုင်ရဲ့ ၎င်းကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး သူ့ကိုဆက်နားထောင်ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။

သူ့လက်ထောက်က သူ ရည်းစားရနေမှန်းသိသွားသည်ထက် ဖန်လေးက ပိုအရေးကြီး၏။

သူ့အမာခံဖန်လေးကို သူ မခြောက်ချင်ပေမဲ့ ယခု သူရဲဘောကြောင်သည်ကို မပြောင်းလဲဘူးဆိုလျှင် နောင်မှာ ပိုခက်လာလိမ့်မည်။ပိုင်ရဲ့က တင်းမာသည့် မျက်နှာထားနှင့် အေးစက်စွာပြောလိုက်၏။

"ဟုတ်တယ်...မင်းက ရှုထောင့်တစ်ခုကနေကြည့်ရင် တကယ်ကိုဆိုးတယ်"

မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ချီရှင်းချန် သူ့ကိုယ်သူ တွေးလိုက်သည်။ သူ ပိုင်ရဲ့ကို စိတ်ပျက်အောင်လုပ်မိခဲ့သည်။

မမြင်မကန်း မှန်းဆချက်တွေ လုပ်စဥ်က အစဥ်ပြေသည်။ သူ့မှာ မျှော်လင့်ချက်ရေးရေး ရှိသေးသည်မဟုတ်ပါလော။ယခု တစ်ဖက်သား၏ ပါးစပ်ကနေ ကြားလိုက်ရသောအခါ သူ့အနေဖြင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြင်ဆင်ပြီးသားဖြစ်ပေငြား..

သူ့လည်ချောင်းထဲမှာ ဆို့နင်လာမိဆဲဖြစ်သည်။သူ့လက်ချောင်းတွေက အိပ်ယာခင်းတွေကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိ၏။သူ စိတ်ပျက်အားငယ်မှုရပ်ဝန်းထဲ ကျဆင်းသွားလေပြီ။

 အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်Where stories live. Discover now