Chapter 46
အကျီနှင့် ဘွတ်ဖိနပ်များ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လင်းရှောင်က ဖျံများ၏မျက်နှာများကို သတိလက်လွတ်ဖြင့် သုတ်နေသည်။
"ကော..အစ်မကျိက ဘယ်လိုကောင်လေးမျိုးကို သဘောကျတယ်လို့ ထင်လဲ"
"ပါ့ ပါ့"
"ရင့်ကျက်တဲ့သူလား ...ဒါမှမဟုတ် ငါလိုမျိုး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ကောင်လေးကိုလား"
"ပါ့"
"ဟေ့ မင်းဗိုက်ကိုပဲ ပုတ်ပြမနေနဲ့"
လင်းရှောင် မပျော်မရွှင်ဖြစ်နေသည်။သူက တံမြက်စည်းကို ထောင့်စွန်းသို့ ပစ်ချလိုက်ပြီး "ပါ့ ပါ့" အသံ ထွက်ပေါ်လာသည့် နေရာ၊ပက်လက်လန်လဲလျောင်းနေသည့် ဖျံ၏ဘေးကို လျှောက်သွားသည်။
"ငါ့ ကိုဖြေလေ"
ဖျံ: "ပါ့ ပါ့"
"ကောင်းပြီ"
လင်းရှောင်က သူ့ဘေးနားရှိ သတ္တုပုံးထဲမှ ငါးသေးသေးလေးနှစ်ကောင်ကို ကောက်ယူပြီး ကျွေးလိုက်သည်။
"စားပြီးရင်တော့ မင်းဖြေကို..."
စာသားမပြီးခင်မှာ ရှန့်ယွီလျန်က လော်စပီကာကိုမြှောက်ကာ အော်လိုက်၏။
"ကဒ်"
ထိုစကားကိုကြားသောအခါ ချီရှင်းချန်၏ ခန္ဓာကိုယ်က ချက်ချင်း တောင့်တင်းသွားခဲ့သည်။ရှန့်ယွီလျန်က ဆိုသည်။
"ရှောင်ချီ... မင်းအသံက မှားနေတယ်...ဒီအခန်းမှာ လင်းရှောင်က ကျိယန်ကို ချစ်မိနေပြီမို့ မင်းစကားပြောတဲ့အခါ မင်းသူ့ကို ကြိုက်နေသလိုမျိုး ခံစားရမှာ... 'ကြိုက်တယ်'ဆိုတာကို ဘယ်လိုမျိုး မင်းထင်လဲ"
"စိတ်လှုပ်ရှားတာ...ရင်တွေတဒုတ်ဒုတ်ခုန်တာ"
ချီရှင်းချန်က ဦးနှောက်ခြောက်အောင် စဥ်းစားနေသည်။
"ချိုမြိန်တာ... ရှက်တာ..."
ရှန့်ယွီလျန် သူ့ကိုကြည့်ရင်း အံ့ဩသွားကာ စကားအနည်းငယ်ကို နှုတ်ကထွက်မိသွား၏။ "မင်း တစ်ခါမှ မချစ်ဖူးဘူးလား"
"…မချစ်ဖူးဘူး"
"ဒါဆိုရင် မင်းတစ်ယောက်ယောက်တော့ကိုသဘောကျဖူးမှာပါ"
"…ဟင့်အင်"
"ဒီလောက်ထိ ဖြူစင်ရသလားဟ"
ရှန့်ယွီလျန် အကူအညီမဲ့သွားသည်။
"ရှောင်ချီ... 'ကြိုက်တယ်' ဆိုတာက ကမ္ဘာပေါ်တွင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုအရှိဆုံးစိတ်ခံစားချက်ပဲ... မင်းပြောခဲ့တဲ့စကားတွေအပြင် မင်းရဲ့စိတ်ခံစားချက်တွေကလည်း သူ့ဆီကနေ အမြဲလွှမ်းမိုးခံနေရသင့်တယ်"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
