Chapter 132
ဒါရိုက်တာကျိုးမှာ ပိုင်ရဲ့နှင့်တစ်ခါဆုံခဲ့ဖူးသော်လည်း သူ့အနေဖြင့် လေထုဖန်တီးရာတွင် တော်သည့်သူတစ်ယောက်မဟုတ်နေသောကြောင့် ဒီအတိုင်းသာ ပြောလိုက်သည် " ရှောင်ချီ ဒီနေ့က မင်းရဲ့၂၂နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ပဲ… ဂုဏ်ယူပါတယ်နော်…တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ပိုပိုရင့်ကျက်ပြီး ခန့်ညားလာတာပဲ…လာပါ ဆုတောင်းပြီးတော့ ဖယောင်းတိုင်မီးတွေမှုတ်ကြရအောင်…"
ထိုစကားနှင့်အတူ ပိုင်ရဲ့မှဦးဆောင်ကာ မွေးနေ့ဆုတောင်းသီချင်းဆိုလာခဲ့ပြီး ချီရှင်းချန် ကိတ်မုန့်အပေါ်မှ ၂၂ဟူသောဖယောင်းတိုင်ကိုကြည့်ကာ မျက်လုံးများကိုမှိတ်လိုက်သည်။
ဆယ်စက္ကန့်အကြာတွင် ချီရှင်းချန် မျက်လုံးကိုဖွင့်ကာ ဖယောင်းတိုင်မီးများကို မှုတ်လိုက်လေသည်။
" ရှင်းရှင်း ပျော်ရွှင်စရာမွေးနေ့ပါ…"
" ရှင်းရှင်း ငါတို့မင်းကိုချစ်တယ်နော်…"
" ရှောင်ချီ… ရှောင်ချီက ကမ္ဘာပေါ်မှနံပါတ်တစ်ပဲ…"
" အားအားး မြန်မြန်လေးကိတ်မုန့်လှီးပါတော့… ငါတော့ထပ်မစောင့်နိုင်တော့ဘူး…"
ချီရှင်းချန်၏နားများမှာ ဆူညံသံများကြောင့် နာကျင်သွားရပြီး သူအလျင်အမြန် ပိုင်ရဲ့ထံမှဓားနှင့်ခက်ရင်းကိုယူကာ ကိတ်မုန့်ကိုခွဲလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ကိတ်ခွဲရင်းဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေကို စူးစမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဒါရိုက်တာကျိုးမှလွဲ၍ အခန်းထဲမှလူအများစုမှာ သရုပ်ဆောင်များဖြစ်ကြလေရာ ကိတ်မုန့်ကဲ့သို့သော သကြားဓာတ်ပါဝင်မှုမြင့်မားသည့်အစားအစာမျိုးကို ရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးနေစဉ်အတွင်း စားနိုင်ကြမည်မဟုတ်ချေ။ ယခု အားလုံးမှာသူ့ကိုကိတ်မုန့်ခွဲရန် လောဆော်နေကြရာ အများဆုံးဖြစ်နိုင်ခြေမှာ သူ၏မျက်နှာကို ကိတ်မုန့်ဖြင့်တို့ရန်ဖြစ်နိုင်ပေမည်။
အတိအကျပင် သူ ကိတ်မုန့်၏ပထမဆုံးအပိုင်းကို ပန်းကန်ပြားထဲတွင်ထည့်ကာ ဒါရိုက်ကျိုးအား ခွံ့ကျွေးရန်ပြင်လိုက်ချိန်တွင် ဒါရိုက်တာကျိုးမှ ပန်းကန်ကိုအရှေ့သို့တွန်းကာ သူ၏မျက်နှာရှေ့သို့ ဦးတည်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
