Chapter 122
" ရတယ်…" ပိုင်ရဲ့ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည် " သူတို့ကိုစိတ်ပူမနေနဲ့…"
ခဏမျှရပ်တန့်လိုက်ပြီးနောက် ပိုင်ရဲ့ဆက်ပြောလာသည် " မင်းညပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ကြရင် ဒီလအတွက် အသိပေးချက်ကို ငါ့မေးလ်ထဲပို့လိုက်…"
" အသိပေးချက်…ဘော့စ်မှာ အထူးတလည်ပြင်ဆင်ချက်တွေ ရှိနေလို့လား…"
ပိုင်ရဲ့ အားလွင်ထံ အကြည့်တစ်ချက်ပေးလိုက်ပြီး " စကားအများကြီးမပြောနဲ့…" ဟူ၍ပြောကာ လျစ်လျုရှူထားလိုက်သည်။
လမ်းကျဉ်းလေးတစ်ခု၊ ပြိုကျပျက်ဆီးလုနီးပါးဖြစ်နေသည့်တိုက်ဟောင်းအချို့၊ အမှိုက်ထုပ်များနှင့် မိုးရွာထားခြင်းကြောင့် အနံဆိုးခပ်ဖျော့ဖျော့ထွက်နေသည့် ရေဆိုးမြောင်းတို့မှာ မီးခိုးရောင်လမ်း၏အဓိကမြင်ကွင်းဖြစ်သည်။
၎င်းမှာ Jမြို့၏မြို့စွန်တွင်တည်ရှိပြီး ဆောင်းအဝင်ရာသီဥတု၏နေ့လည်နှစ်နာရီဖြစ်နေသည့်အတွက် ညစ်ပေနေသောလမ်းမများပေါ်တွင် ဒေသခံများစွာသွားလာနေခြင်းမရှိချေ။
တစ်ခါတစ်ရံတွင်သာ အမျိုးသမီးတစ်ဦးမှ အမှိုက်ပစ်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူမသည် အပေါစားသားမွှေးအနွေးထည်နှင့်ချည်ဖိနပ်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး သူတို့ကိုဖြတ်လျှောက်သွားချိန်၌ ဆဲဆိုနေခဲ့သည်။ ဒုတိယအထပ်၏ဘယ်ဘက်အစွန်တွင်မူ လူငယ်စုံတွဲတစ်တွဲမှာ စကားများရန်ဖြစ်နေကြကာ ခွေးတစ်ကောင်၏ဟောင်သံမှာလည်း လူများ၏နားစည်ကို ကုတ်ခြစ်နေခဲ့သည်။
သာ့ကျွမ်းမှ ရှက်ရွံ့စွာပြောလာသည် " ဒီကပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေက အတော်လေးမကောင်းတော့ ချီလောင်ရှီးကို ဒုက္ခများစေခဲ့ပြီ… တောင်းပန်ပါတယ်နော်…"
" သာ့ကျွမ်းကော ကျွန်တော့်ကို ရှင်းရှင်းလို့ခေါ်ရင် ရပါပြီ… လောင်ရှီးလို့ခေါ်ဖို့ကြတော့ နည်းနည်းကိုးရိုးကားယားနိုင်တယ်လေ…" ချီရှင်းချန်မှာမူ ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် ဂရုစိုက်မနေချေ။ ဘေးနားပတ်လည်သို့ တစ်ချက်ကြည့်ကာ ချီးကျူးလိုက်သည် " ဒါရိုက်တာကျိုးက တကယ့်ကိုနေရာကောင်းရွေးထားတာပဲ…"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
