Chapter 136

959 162 0
                                    

Chapter 136

ထိုအိမ်မက်များမှာ အလွန်စစ်မှန်လှပြီး စစ်လွန်းသောကြောင့် ယခင်အချိန်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့ဖူးသလိုပင် ဖြစ်နေကာ ယခုအချိန်ထိပင် သူထံကြောက်ရွံ့နေမှုများ ရှိနေသေးသည်။

သူ၏ဘဝကိုလက်လျော့ရမည်ဆိုလျှင်ပင် ချီရှင်းချန် ထိုကဲ့သို့သောအရာမျိုးကို ဖြစ်ခွင့်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

ရေလက်တစ်ခုပ်အပြည့်သောက်ချလိုက်ပြီး အေးမြသောရေများ သူ၏လည်ချောင်းအတွင်းသို့ ဖြတ်သန်းသွားချိန်မှသာ အဆုံး၌ သူအနည်းငယ်စိတ်လျော့နိုင်ခဲ့သည်။

ယခင်တစ်ခေါက်တုန်းက ရုံးခန်းသို့မလာမီ သူ့စီဖုန်းခေါ်ရန် လျန်ကျင်းပြောခဲ့သောကြောင့် ချီရှင်းချန် ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ပိုင်ရဲ့ထံ မနက်ခင်းနှုတ်ဆက်သည့်စာတစ်စောင်ပို့လိုက်ပြီးနောက် လျန်ကျင်းကိုဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။

လျန်ကျင်းမှာမူ သူ့အတွက်သီးသန့်ဖုန်းသံတစ်ခု ထားထားသည့်ပုံပင် ချက်ချင်းပင်ဖုန်းကိုင်လာသည် " ဟယ်လို.."

" ငါပါ…" ချီရှင်းချန် တည့်တည့်သာပြောလိုက်သည်

" အခုဆေးရုံကိုရောက်နေတာ… ပြောစရာလေးရှိလို့လေ မင်းရှိလား…"

" ငါအခုပဲရောက်တာ… မင်းမနက်စာစားပြီးပြီလား…"

" ဟင့်အင်း… ဗိုက်တော့မဆာပါဘူး…"

" ဒါဆို စမ်းသပ်ခန်းထဲသွားပြီး ခဏစောင့်‌ချည်… လျှို့ဝှက်နံပါတ်က ၁၂၂၈…" လျန်ကျင်းမှ ပြောလာသည် " ဒီမနက်က ငါတစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ စိတ်မပူပါနဲ့… ခဏနေရင် ငါလာခဲ့မယ်…"

ချီရှင်းချန် ဖုန်းကိုချကာ အပေါ်ထပ်သို့တက်သွားလိုက်သည်။

လျို့ဝှက်နံပါတ်ကိုရိုက်ထည့်လိုက်စဉ် ၁၂၂၈ဆိုသည်မှာ သူ၏မွေးနေ့ဖြစ်ကြောင်းကို ချီရှင်းချန် ရုတ်တရက်သတိရသွားပြီး သူ၏နှလုံးသားထဲမှ အပြစ်ရှိစိတ်မှာ တိုးထွက်လာခဲ့သည်။ အကယ်၍သာ သူမူလချီရှင်းချန်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို မယူမိခဲ့ဘူးဆိုလျှင် ဖြစ်နိုင်သည်မှာ မူလကိုယ်နှင့်လျန်ကျင်းတို့ကြားတွင် ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာအဆုံးသတ်တစ်ခု ရှိနေနိုင်သည်။

 အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်Where stories live. Discover now