Chapter 153

1K 166 2
                                    

Chapter 153

ယခင်အချိန်များတွင် ပိုင်ရဲ့မှာ ဤစာအုပ်၏အဓိကဇာတ်လိုက်အဖြစ်ရှိစဉ်အခါက ထိုကဲ့သို့တွယ်ကပ်တတ်ပြီး ကလေးဆန်မှုမျိုးကို ထူးဆန်းသည်ဟုမခံစားခဲ့ရသော်လည်း ယခုအချိန်၌ သူ၏ပိုင်ရဲ့မှာ လက်တွေ့ကမ္ဘာမှပိုင်ရဲ့ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရချိန်တွင် ချီရှင်းချန်၌ သောက်ကျိုးနည်းဟူသောခံစားချက်မျိုးကို ရရှိနေသည်။

ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မိမိုက်စတိုင်ကျနေသောလူတစ်ယောက်တည်းမှာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဤမျှချစ်စရာကောင်းနိုင်ပါမည်နည်း။

နော်ရာမှဝန်‌ထမ်းခေါ်စဉ်အခါက သူ၏မျက်လုံးများကို ဖွင့်မိထားခြင်းကော ဖြစ်နိုင်ပါတော့မည်လား…

ချီရှင်းချန် သူ၏နှလုံးသားလေးကို ဖုံးဖိကာ တိတ်တဆိတ်အဝတ်လဲလိုက်ပြီး အောက်ထပ်သို့ဆင်းသွားလိုက်သည်။ ပိုင်ရဲ့ ပြောခဲ့သလိုပင် ပိုင်ရဲ့၏မိဘများမှာ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေကြသည်။ သူတို့မှ သူ့ကို‌နွေးထွေးစွာမနက်စာစားရန် ဖိတ်ခေါ်ပေးကြကာ ပါးစပ်မှအနာကိုမပြဲသွားစေရန်အတွက် ကလေးစားသည့်ဇွန်းနှင့်ပင် လဲပေးခဲ့သည်။

ချီရှင်းချန် ရှက်သွားရသော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ၏စိတ်ထဲ၌နွေးထွေးသွားရသည်။

အနှီလူငယ်စုံတွဲအတွက် အတူရှိရချိန်မှာ ရှားပါးလှသောကြောင့် ပိုင်ရဲ့၏မိခင်မှာ မနက်စာစားပြီးချိန်တွင် သူတို့၏ရှားရှားပါးပါးဒိတ်နိုင်မည့်အခွင့်အရေးကို မယူတော့ဘဲ သူတို့နှစ်ဦးတည်းကိုသာ ပျော်‌ခွင့်ပေးလိုက်သည်။

တိုင်းသိပြည်သိပုဂ္ဂိုလ်များအနေဖြင့် သူတို့အတွက် အပြင်သို့ထွက်မလည်နိုင်ဘဲ အိမ်ထဲတွင်သာ ပျော်ပါးနိုင်ကြမည်ဖြစ်သည်။ ယမန်နေ့ညတွင် ရေချိုးခန်းမှာ အလွန်ဆူညံ့နေခဲ့‌ကြသောကြောင့် ရေကောင်းစွာမချိုးခဲ့ရသည့်အတွက် ပိုင်ရဲ့မှပြောလာသည် " ကိုယ်ရေသွားချိုးလိုက်ဦးမယ်… မုန့်စားရင်းပဲဖြစ်ဖြစ် ဖုန်းဆော့နေရင်းပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ကိုခဏစောင့်ပေးဦးနော်…"

သဘာဝကျစွာပင် ချီရှင်းချန် သဘောတူခဲ့သည်။ ပိုင်ရဲ့ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်ကိုကြည့်ကာ စားပွဲတွင်ထိုင်၍ နာနာခံခံဖြင့် ဖုန်းသုံးနေလိုက်သည်။

 အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်Where stories live. Discover now