လင်းဖန်က သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေအောက်မှာ အရမ်းကိုတည်ငြိမ်နေသည်။
သူကငုံ့လိုက်ပြီးအုတ်နီခဲကိုကောက်လိုက်သည်။
လူငယ်အုပ်စုရဲ့ခေါင်းဆောင်က မောက်မာပြီး အထင်သေးတဲ့လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"ဟေ့ ကောင်လေး,မင်းငါ့ကို တိုက်ခိုက်မယ်လို့ မပြောနဲ့နော် ဟားဟား မင်းရဲ့အကြံကိုစွန့်လွှတ်လိုက်တာပိုကောင်းမယ်"
'ဟမ့် အုတ်နီခဲတစ်ချပ်လောက်နဲ့တိုက်ခိုက်တဲ့နေရာမှာ ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး ဒီပျော့တိပျော့ဖက်နဲ့ကောင်လေးက ငါတို့ကိုအနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့တော့မထင်ဘူး ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့ဘက်မှာ လူပိုများတယ်'လို့တွေးလိုက်သည်။
တကယ်လည်းလင်းဖန်က ပြန်ခုခံဖို့အင်အားမရှိပါဘူး။ သူကအုတ်နီခဲကို မကိုင်နိုင်လောက်တဲ့အထိအားနည်းနေသည်။
ဒါပေမဲ့.....
"ဟားဟား..."
လင်းဖန်ရဲ့မျက်နှာမှာကြောက်စရာကောင်းတဲ့အပြုံးတစ်ခုပေါ်လာသည်။
"ဟုတ်တယ်...ငါမင်းကိုမရိုက်နိုင်ဘူး
ဒါပေမဲ့ ဒီအုတ်နီခဲနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေလိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?
အဲ့ဒီအချိန်ကျရင်မင်းတို့တွေလည်းအဖမ်းခံလိမ့်မယ်။
မင်းထောင်ထဲမှာဘယ်လောက်ကြာကြာနေရမလဲဆိုတာသိလား...?"
လင်းဖန်ကအေးအေးဆေးဆေးမေးလိုက်သည်။
သူ့အသံကအားနည်းပြီး ပျော့ပျောင်းနေပေမဲ့ သူ့စကားတွေကတော့ အရိုးထဲထိအေးစက်မှုကိုပေးစွမ်းနိုင်တယ်၊
"ဟေ့ကောင် လာနောက်မနေနဲ့....အားးး"
သူတို့အဖွဲ့ထဲကတစ်ယောက်ကအလန့်တကြားအော်လိုက်သည်။
ထိုသူ၏စကားမဆုံးခင် လင်းဖန်က သူ့လက်ထဲကအုတ်နီခဲနဲ့ တုံ့ဆိုင်းတာမျိုးမရှိပဲ သူ့ခေါင်းကိုသူရိုက်လိုက်သည်။
ဦးခေါင်းမှ ဒဏ်ရာမှတစ်ဆင့်သွေးတွေက သူ့မျက်နှာပေါ်သို့စီးကျလာတယ်။ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက လူသတ်မှုကိုကျူးလွန်ချင်သလိုမျိုးတောက်ပနေသည်။
"မလုံလောက်သေးဘူးထင်တယ်...
ငါမသေခင်ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်နှချက်လောက်ရိုက်ရမလဲဆိုတာခန့်မှန်းကြည့်..."
YOU ARE READING
ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးနောက် ငါ့ရဲ့နတ်ဆိုးဆန်တဲ့စိတ်ကနိုးထလာတယ်
Romanceအရင်ဘ၀တုန်းကလင်းဖန်သည်ကြာပန်းဖြူကိုမှချစ်မိသွားပြီးသနားစရာကောင်းတဲ့ဘ၀နဲ့အရှုံးသမားတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးတဲ့နောက်,ထက်မြတ်တဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်၊ ကြာပန်းဖြူအတွက်လား?, စိတ်မကောင်းပါဘူး ငါ့မှာမင်းနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ ခံစားချက်တွေ မရှိတေ...
