ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးနောက် ငါ့ရဲ့နတ်ဆိုးဆန်တဲ့စိတ်ကနိုးထလာတယ် [ဘာသာပြန်]

Part 22

'ဖန်မင်း?..ကောင်းပြီ။ငါမင်းကိုမှတ်ထားလိုက်ပြီ'

ချုးရှောင်က အံ့ကြိတ်လိုက်ပြီး
"မင်းဒီလောကမှာ မွေးဖွားလာတဲ့အတွက် နောင်တရစေရမယ်..."

သူ့မှာဒီလူယုတ်မာနောင်တရစေမဲ့နည်းလမ်းတွေထောင်ချီရှိတယ်။

ဒါပေမဲ့စိတ်မကောင်းစရာပဲ......

လင်းဖန်က ချုးရှောင်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

သူက လှောင်ရယ်လိုက်ပြီး
"ဟမ်းး..ငါဘယ်တောာ့မှ နောင်တရမှာမဟုတ်ဘူး"

အဲ့ဒီအစားသူက ပြန်လည်မွေးဖွားခွင့် ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတောင်တင်မိတယ်။

ထို့နောက်သူလှည့်လိုက်ပြီး ပြန်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

"မင်းအခုထွက်သွားတော့မလို့လား?"

"သေချာတာပေါ့..မဟုတ်ရင်..မင်းပြန်‌ကောင်းလာပြီး ငါ့ကိုသတ်မဲ့အထိ စောင့်နေရမှာလား..မင်းဘယ်လိုထင်လဲ?.."

ချုးရှောင်ထို‌ မေးခွန်းအတွက်ပြန်မပြောနိုင်ပေ။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတကယ်အဲ့လိုလုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားတာဖြစ်သည်။

လင်းဖန်က ချုးရှောင်ကိုတာ့တာပြလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်သွားခဲ့သည်။

သူကသူသုံးခဲ့တဲ့လိင်ပစ္စည်းတွေအတွက် ငွေချေ‌‌ဖို့အစီအစဉ်မရှိဘူး....

ဒါပေမဲ့စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲသူပြန်လာခဲ့တယ်။

"မင်းဘာလို့ပြန်လာခဲ့တာလဲ?။သေချင်လို့ပြန်လာတာလား?"

လင်းဖန်က ဘာမှမပြောခဲ့ပေ။

သူကချုးရှောင်ရဲ့လက်‌ကိုချည်ခဲ့တဲ့ကြိုးကိုပြန်‌ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

ခနလောက်စဉ်းစားပြီး သူ့အပေါ်ကိုကုတ်အကျီခြုံပေးလိုက်သည်။ပြီးနောက်လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာ တော့သူ့ကိုကြည့်ရတာ အနည်းငယ်ရှုပ်ထွေးနေသည်။

'ထူးဆန်းလိုက်တာ...ငါ‌‌ဒီနေရာကနေထွက်မသွားချင်ဘူးဖြစ်နေတယ်။စိတ်ထင်တာနေမှာပါ..ဟုတ်တယ်ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတာ'