Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

--6

Ik had Addison nog steeds niet op haar klote gegeven over het feit dat ze me niet verteld had dat David naar Chloe's verjaardag zou komen.
Dus, ik besloot het weekend erna langs te gaan (zonder Andrew, op wie ik nog steeds pissig was omdat hij me niet wakker gemaakt had wat ik trouwens niet liet merken) om weer eens ouderwets tegen haar te zeuren.

Ik drukte op de bel toen ik voor het huis stond. Onverwachts langskomen was nooit een goed idee, maar, natuurlijk mag Rachel dat wel.

Nathan opende de deur, het leek alsof hij net uit bed kwam, en fronste. "Oh, hoi, kom binnen." Hij zette een stap achteruit en ik glimlachte kleintjes, liep naar binnen. "Heb ik je wakker gemaakt?" Vroeg ik.

"Nope."

"Jammer, is Addison er?"

"Ja, ze probeert Chloe eten te geven."
Ik knikte, liep naar de woonkamer en keek naar Addison en Chloe aan de eettafel.
Addison keek op en zuchtte. "Rachel! Precies op het goede moment! Misschien kun jij Chloe ervan overtuigen dat ze haar fruit moet eten."

Ik grinnikte en keek naar Chloe. "Wil je geen fruit?"
Ze schudde haar hoofd als antwoord. "Snap ik, erg lekker is het niet. Heb je banaan gekregen? Addison! Banaan is hartstikke vies!"
Ik was heel goed in Chloe aanmoedigen om iets niet te doen.

Addison zuchtte. "Wauw, thanks. Chloe, als je je fruit niet opeet mag je ook niet met je kasteel spelen. Jouw keus."
"Nou zeg! Arm kind." Ik ging zitten op een van de stoelen tegenover hun en keek triomfantelijk glimlachend naar Addison, die zuchtte toen Chloe haar bord wegschoof en begon over dat tante Rachel het ook niet lekker vond.

"Thanks Rachel, je zult vast een goede moeder worden. Prima Chloe, ga maar weg, de volgende keer heb je niet zo veel geluk meer." Mompelde Addison. Chloe klom van haar stoel en rende weg en Addison draaide zich naar me toe.

"Dus waarom het onverwachte bezoek?"
"Waarom heb je niet gezegd dat David zou komen op Chloe's verjaardag?"
"Waar is Andrew?"
"Hm?"

Addison zuchtte en haalde een hand door haar haar. "Ten eerste wil ik zeggen dat je David niet je hele leven kunt blijven ontlopen."
"Waarom niet?" Mompelde ik.
Addison zuchtte als antwoord en praatte verder. "Ten tweede wilde Chloe haar favoriete oom en tante heel graag op haar verjaardag hebben, beide."
Ik keek weg en klemde mijn kaken op elkaar.
Sure, betrek Chloe erbij! Het enige persoon op deze wereld waar ik niet boos op kan worden!

"En ten derde wist ik niet eens dat hij zou komen, hij zei dat de kans groot was dat hij er niet kon zijn en ik beter niks tegen Chloe kon zeggen om haar onnodig blij te maken. Het was een verassing."

"Een verassing was het zeker." Ik beet op mijn duimnagel en zuchtte.

"Oh! Dus dat was waarom jullie ineens zo snel weg waren!" Zei ze alsof dat alles verklaarde.
Dat deed het ook.

Ik rolde mijn ogen en Addison schudde haar hoofd. "Dus nu wat? Ga je je hele leven lang je leven aanpassen zodat je hem niet tegenkomt?"

Ik haalde mijn schouders op en keek naar haar.

"Heeft hij nog tegen je gepraat?"
"Ja! Helaas wel!"

Addison grijnsde. "Wat zei hij?"

"Dat hij 'graag' een keer met me wilde bijpraten. Bullshit." Mompelde ik.

"Waarom bullshit?"
"Omdat hij me gewoon weer wilt gebruiken!"
Addison fronste. "Rachel, hij heeft je niet gebruikt."
Ik keek weg en zuchtte. Helaas, wat ze zei was fucking waar.

"Waarom ga je niet gewoon? Een drankje? Een praatje? Ik kan je er altijd nog onderuit bellen in geval van nood."

"Addison, je weet dat dit David is?"

Ze trok haar wenkbrauwen op. "Ja, dus?"

"David is mijn ex. Hij heeft het drie jaar geleden met me uitgemaakt en mijn hart gebroken. Ik denk niet dat ik nu gezellig met hem een drankje kan doen."

Addison zuchtte. "Je hebt nooit geprobeerd hem terug te winnen."

"Omdat híj het uitgemaakt heeft met mìj! Het was niet zo van; hey, ik ben er klaar mee dus ga nu maar weg, hij brak mijn hart en ik was niet echt in de stemming om hem terug te winnen."

"David baalde er behoorlijk van."

"Van wat? Het feit dat ik hem niet terug probeerde te winnen?"

"Nee, het feit dat het uit was en hij erachter kwam hoe het met je ging."

Ik rolde mijn ogen. "Daar had hij maar eerder bij moeten nadenken."

"Geef hem een kans."

"Ik heb Andrew."

"Ik zeg niet dat je met hem...," ze schudde haar hoofd. "Ik probeer alleen te zeggen dat je misschien een keer met hem moet gaan praten om alles achter je te leggen."

Ik zuchtte. Nope. Not gonna happen.

V & C & follow.