Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 34--

Ik heb besloten dat ik meer in David's pov ga schrijven, hoop dat jullie dat leuk vinden :)

David's p.o.v.

Na twee maanden werd Rachel opnieuw zwanger.
We gingen meteen naar de dokter en dit keer, tot nu toe, met de hormonen die Rachel slikte, ging het goed.

Nu was het wel zo dat ze minimaal een keer per dag moest kotsen (meestal 2 of meer, zelfs) en vreetbuien en stemmingswisselingen had die ik nog nooit van haar meegemaakt had, wat..., gek was.

Maar ze was blij, ik had haar in een lange tijd niet meer zo blij gezien (ik was me zorgen gaan maken over of ze me nog wel wilde, nu, denk ik wel) en ze stak me aan met haar blijheid.

We kregen een kindje. Dit keer wel. Eindelijk.

Alles was weer normaal.

Rachel had haar 3 keer in de wekelijkse vreetbui vandaag.
"Wil je ook?" Rachel stak een stukje chocola naar me uit en ik glimlachte. Ze wilde nooit in haar eentje eten, omdat ze zich dan schuldig voelde.
Toen ik niet optijd antwoord gaf legde ze het op mijn schoot en keek ze weer voor zich uit. Ik grinnikte.

"Wat?" Vroeg ze.
Ik keek naar haar en schudde mijn hoofd.
Ik ben zo verliefd.

"Ik hou van je."

Ze rolde haar ogen. "Slijmerd."
"Slijmerd?"
Rachel keek naar me en knikte. "Ja!"

Ik boog me naar haar toe en begon haar te kietelen. Ze lachte en vroeg me te stoppen en toen ik stopte glimlachte ze even en gaf ze me een kus. "Ik hou ook van jou, hoor, als je dat misschien wilde horen."

"Eindelijk!" Ik ging weer rechtop zitten en Rachel glimlachte, totdat ze het stukje chocola op de grond zag liggen.

"David! Je chocola! Dat is verspilling!"

O god stemmingswisseling.

"Sorry," zei ik terwijl ik het van de grond raapte.

"Ga je het nu weggooien? Weet je hoe zonde dat is!"

Toen ik zweeg en haar met een triomfantelijke grijns aankeek keek ze naar me alsof ik gestoord was. "Wat?!"
"Je hebt de érgste stemmingswisselingen ooit." Zei ik geamuseerd.

Rachel keek weg en kreunde geïrriteerd en ik glimlachte even en gaf haar een kus op haar wang.
"Niet doen!"
Ik gaf haar er nog een.
"Da-have!"
En nog een.
En toen begon ze te lachen terwijl ik doorging en legde ze mijn gezicht tussen haar handen.

"Stop." Zei ze met een klein glimlachje.
"Ja?"
Ze knikte.

Ik keek haar aan en toen begon ze te grinniken en liet ze me los. "Sukkel." Zei ze.

Ik hield van haar en ik kon niet uitleggen hoe of waarom. Ze was het beste wat me overkomen was.

V & C & follow.