Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 16--

Was het slecht dat ik geen spijt had?
Was het slecht dat toen ik wakker werd, ik mezelf voor een keer eens niet haatte voor mijn keuzes?

Toen ik wakker werd en mijn ogen opende schrok ik eerst, omdat David ook wakker was en naar me keek. Toen hij sullig begon te grijnzen rolde ik mijn ogen en glimlachte ik kleintjes. "Ook goedemorgen."

"Goedemorgen." Zei hij.

Ik pakte zijn arm en trok het boven het dekbed uit om te kijken of de zuigzoen gelukt was, en begon te grijnzen. Gelukt.
"Is ie mooi?" Zei David voordat hij er zelf naar keek.
"Heel mooi." Verzekerde ik hem. Ik ging op mijn zij liggen en keek lipbijtend weg.

"Is er iets?" Vroeg David.
Nee, alleen het feit dat iedereen me haat als ze erachter komen dat ik dingen met je aan het uitspoken ben.

Ik keek naar hem en glimlachte geruststellend. "Nee."
Om hem af te kappen voor meer vragen, kroop ik tegen hem aan, steunde ik mijn voorhoofd tegen zijn borst en bleef ik zo liggen. Toen hij met een klein zuchtje zijn arm om me heen sloeg was ik opgelucht; geen vragen meer.

+

Het was echt niet mijn bedoeling om nu al de boze vriendin te gaan spelen.
Echt niet.

"Denk je dat ik naar Addison moet gaan om alles uit te leggen?" Ik trok mijn knieën op en keek naar David, die in de keuken stond.

"Heb je haar iets verteld sinds de bruiloft?" Hij keek op en ik schudde mijn hoofd en keek weg.
"In dat geval, ja."

David kwam met een plof naast me zitten en ik zuchtte.
"Als je wilt, kan ik met je meegaan." Zei hij.

Ik keek naar hem. "En dan? Hoi, ik vond Andrew niet meer leuk dus nu, een week later, ben ik weer samen met David. Surprise!" Geïrriteerd keek ik weer van hem weg.

"Wat, wil je het weer gaan verbergen?"
"Ik denk niet dat het een slim idee is om hand in hand te lopen met mijn ex, een week na mijn zogenaamde bruiloft!"

Rachel de ruziemaker. Ze was nooit van weggeweest.

"En ik zeg dat je niet alles altijd hoeft te verbergen!"
"Heb je de berichtjes die ik heb gehad gelezen? Nee! Bemoei je er dan ook niet mee!"

David zweeg en ik trok een wenkbrauw op. "Wat?"

"Ik heb ze wel gelezen." Mompelde hij, duidelijk voorbereidend op mijn reactie keek hij weg.
"Je hebt ze gelezen?! Wie geeft je het recht om mijn berichten te lezen?!"

"Ik vroeg of ik mocht kijken, jij gaf me je mobiel!"
"Mogen kijken betekend niet al mijn berichtjes lezen!"
"Wat dan wel?!"
Ik keek weg. Geen idee.
"Ik was high!"
"Met een oorzaak, ja!"
Ik perste mijn lippen op elkaar en keek weer weg. Oké, mijn argumenten waren op.

David zuchtte. "Luister, het spijt me dat ik je berichten heb gelezen, maar ik snap waar je doorheen gaat en ik heb geen zin om je een moeilijke tijd te gaan brengen terwijl je het al moeilijk zat hebt. Ik zeg alleen dat je niet alles hoeft te doen wat mensen tegen je zeggen."

"Iedereen haat me."
"Dat zijn slechte vrienden. Ze vragen niet eens naar jouw kant van het verhaal. Wat kan het jou schelen als ze je toch al haten?"

Ik keek weg en slikte. "Sorry dat ik zo schreeuwde."
David grinnikte. "Volgensmij hebben we altijd ruzie na de sex."
Beschaamd verstopte ik mijn gezicht in mijn handen. "Omg."

David lachte en langzaam keek ik weer naar hem. "Ik heb een oplossing." Zei ik.
"Die wil ik niet horen." Zei David grijnzend.

"Alright, ik ga naar Addison, alleen." Zei ik.
David knikte. "Succes."

Ik gaf hem een kus en stond op, opende de voordeur. "Doei!"
"Doei."

Gek hoe snel wij van normaal naar ruzie naar normaal gingen.

V & C & follow.