Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 6--

Toen ik terugkwam in David's appartement zag ik zijn gezicht opluchten. "Waar was je?"

"Spullen halen."

"Waarom heb je niet verteld dat je weg was? Ik maakte me zorgen!"

Ik wees naar het briefje op de tafel. "Ik heb het opgeschreven."

David keek verbaast naar het briefje en rolde zijn ogen. "Jezus,"

Ik glimlachte even en liep verder naar binnen, mijn koffer meeslepend.

"Heb je nog met Andrew gepraat?"
"Ja, hij is een klootzak."
"Cool."
"Inderdaad."
Hij glimlachte even en ik deed de deur dicht.

"Heb je iets te doen vandaag?" Vroeg David.

"Ik dacht aan depressief op de bank zitten met een serie en eten."
David glimlachte kleintjes en zei; "zullen we iets gaan doen?"

Ik beet op mijn lip. Geen goed idee. Het is net uit met je vriendje en je gaat er vandoor met je ex.

"Als afleiding," zei hij toen hij mijn twijfel zag.

"Wat had je in gedachten?"
"Goede vraag,"

Ik glimlachte even en keek weg. "Juist."
"Eten, toch?"

Ik trok mijn wenkbrauwen op. "Zoiets,"

"Wil je pannenkoeken bakken?"

Ik keek hem verbaasd aan. "Uhm,"

"Hey, ik doe mijn best hier,"

Ik glimlachte. "Prima plan."

"Echt?"
Ik knikte, de glimlach nog steeds op mijn gezicht.

"Oké, een probleem,"

"Wat?"

"Ik heb geen pannenkoekenmix. Of melk. Of eieren."

Ik keek hem afwachtend af en ging zitten.

"Dus ik moet naar de supermarkt, ga je mee?"
Ik zakte onderuit. "Wat als ik bekenden tegenkom?"

"Dan sla ik ze van je af en doe ik net alsof ik je ontvoer zodat je van ze af bent."
Ik lachte even. "Ik denk niet dat je dan van ze af bent."
"Dat klopt. Ga je mee?"

Ik beet op mijn lip, zuchtte en knikte. "Oké, heel snel."
"Sure, we rennen de winkel door."
"Deal."

Hij glimlachte even, ik stond op en trok mijn schoenen aan. Vervolgens liepen we naar buiten, stapten we in zijn auto en reden we naar de supermarkt.
We waren beide stil, maar dat was niet erg, ik hoefde niet altijd te praten. Soms is stilte fijn.

David parkeerde de auto, we stapten uit en liepen de supermarkt in.
"Jij pakt de eieren, ik de melk en mix, afgesproken?" Vroeg David.

Ik knikte en tegelijkertijd begonnen we door de winkel te snelwandelen. Ik liep richting de eieren aan de andere kant van de winkel en David naar de melk aan het begin van de winkel. Tegelijkertijd kwamen we aan bij de kassa's en rekenden we af.

Toen we thuis kwamen zette we alles op het aanrecht en ik trok mijn schoenen uit.
"Laten we beginnen!" Zei David toen ik terugkwam naar de keuken. Ik glimlachte even en keek naar de ingrediënten, bleef stilletjes staan.

"Ga je daarin koken? Trek wat anders aan," David duwde me richting mijn koffer en ik kreunde uit vermoeidheid. "Ik heb geen zin om me om te kleden!"

"Trek een joggingbroek en sweater aan of anders maak ik geen pannenkoeken met je."
Ik keek even naar David, schudde oogrollend mijn hoofd met een minuscule glimlach en opende mijn koffer. Ik pakte andere kleding, liep zijn slaapkamer in, kleedde me daar om en liep weer terug. "Tada,"

"Supermooi."

Ik glimlachte en liep terug naar de keuken waar hij in stond. "Wacht even," zei ik toen. David bleef stokstijf staan en zei; "shit, wat heb ik verkeerd gedaan."

Ik glimlachte en schudde mijn hoofd. "Nee, dat is het niet, maar je dwingt mìj om mijn spijkerbroek uit te trekken terwijl jij in een half pak rondloopt."

David keek omlaag naar zijn kleding en zei; "oh, dat is waar ook." en keek toen op naar mij. "En nu moet ik me omkleden?"

Ik bedoel, hij was best sexy in een pak.

Ik knikte en hij glimlachte even. "Allright, zo terug." Hij liep naar de slaapkamer en kwam niet veel later de keuken weer inlopen met een grijze joggingbroek en shirt. "Beter?"
Ik gaf hem een high five en knikte. "Beter."

"Goed," David draaide zich terug naar de ingrediënten en zei; "je weet hoe je pannenkoeken moet maken, toch?" om zichzelf te verzekeren van het feit dat ik het wel of niet kon.
Ik keek naar hem, en hij naar mij, en toen lachten we, want ik kon niet koken en dat was een feit.

"Ik ga het je leren."
"Veel nuttiger dan school,"
"Tuurlijk, wat dacht je dan? Geef me je elastiekje," hij pakte mijn pols en haalde het elastiekje eraf, maakte daarna een staart in mijn haar terwijl hij praatte; "nooit koken met los haar. Je wilt het niet in je eten en je wilt ook niet dat het in de fik vliegt."

"Geweldig advies," mompelde ik.

David pakte een schaal en schoof vier eieren naar me toe. "Eieren breken kun je wel, toch?"

"Wat dacht je dan? Ik ben geen 10 meer," ik pakte een ei en brak het open in de schaal.
Oeps, eierschil.

Ik keek naar David en begon te grinniken en David glimlachte. "Geen 10?"

"De volgende lukt wel,", ik pakte het andere ei en dit keer gingen er geen schillen mee. Vervolgens probeerde ik de andere schillen eruit te halen, en toen het me na weetikveel hoelang nog niet lukte deed David het in 2 seconden. Daarna brak hij de andere twee ook en sullig keek ik toe.
"Oh,"
David keek vanuit zijn ooghoeken naar me. "Kijk en leer."

David gooide het melk erbij en gaf me daarna de mixer. "Jij mixt, oké?"

Ik knikte en begon te mixen terwijl David de mix erbij gooide, en natuurlijk stuifde dat op omdat ik de mixer op de hoogste stand had gezet.
"Oeps, sorry," zei ik terwijl ik de witte vlek op David's wang wegveegde en me weer op de pannenkoekenmix focuste.
Toen dat gemixt was begonnen we de pannenkoeken te bakken (eerst deed David het voor, daarna deed ik hem na, de 4e begon al op een pannenkoek te lijken) en legden we ze op een bord.

Erg goed ging het niet, zeker niet toen ik de pannenkoek net zoals een kok wilde omdraaien door het door de lucht te gooien.
Het ging ook niet echt goed toen David het probeerde.

Het ding is, David had het voor elkaar gekregen om mijn gedachten leeg te maken en daar was ik hem dankbaar voor.

De pannenkoeken waren trouwens lekker, dat is natuurlijk het enigste wat telt.

V & C & follow.