Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 7--

heeft iemand hier eigenlijk wel eens een film met Miles Teller gezien? ik hoop het wel, want als je Whiplash niet gezien hebt moet je meteen wattpad afsluiten en de film kijken.

"Wil je vanavond uit?" Zei ik uitbuikend van de pannenkoeken.

Het was vrijdag, ik was al een eeuw niet uit geweest én het was een goede manier om mezelf af te leiden.

"Uit?"
"Ik weet honderd procent zeker dat ik dat zei."
"Als in dronken worden?"
Ik haalde mijn schouders op. "Zoiets."

David zweeg.
"En misschien kan ik met iemand mee naar huis gaan om ergens anders aan te denken,"

David zuchtte. "Ik denk niet dat dat een goed idee is,"
"Waarom niet?"

"Dronken worden? Misschien word alles dan wel erger,"
"Ik word vrolijk als ik dronken ben, niet verdrietig."

David zweeg even en zuchtte. "Bovendien lijkt het me ook geen goed idee om jou met een jongen naar huis te sturen."
Ik trok een wenkbrauw op. "Hoezo dat?"

"Een one night stand?"
"Waarom niet?"
"Je gaat er spijt van krijgen. Het is niets voor jou, Rachel."

Ik rolde mijn ogen. "Prima, dan word ik toch alleen dronken?"

Hij zweeg en ik zuchtte geïrriteerd. "Wil je me hier dan opgesloten houden en me alles verbieden? Ik weet heus wel wat ik wel en niet kan."

Hij keek een tijdje bedenkelijk naar me en ik staarde terug en uiteindelijk zuchtte hij toegeeflijk. "Prima, maar je gaat met niemand mee naar huis."
"Oké."
"En je gaat ook niet.., in een wc hokje, of zo."

Ik glimlachte even en keek weg. "Sure."

Die avond gingen we uit, en ik werd dronken, en David volgensmij niet, en eerst irriteerde me dat omdat hij net als een babysitter voelde maar toen werd ik te dronken om geïrriteerd te zijn en werd ik vrolijk.
Goede uitleg right?

Nou, toen ik amper op mijn benen kon staan en het middernacht was besloot David er een eind aan te breien.
"Kom op, laten we naar huis gaan," zei hij.

Ik fronste. "Nu al?"
Hij knikte. "Kun je zelf lopen?"

"Ik heb benen! Duh!" David knikte als antwoord en ik liep achter hem aan. Toen we buiten stonden moest ik kotsen, en David zuchtte en hing zijn jas om mijn schouders.

"Dave! Dat horen alleen vriendjes te doen, dat ben jij niet!"
"Oké, vanaf nu mogen vrienden het ook doen, goed?"
Ik keek naar hem en glimlachte. "Oké! Wil jij mijn jas dan hebben?"

David glimlachte kleintjes, schudde zijn hoofd. "Je hebt geen jas."
"Oh!"

We liepen naar zijn auto en hij hield de deur voor me open en wankelend stapte ik in. Toen hij ook instapte zei ik; "dit is een grote auto."

"Dat klopt."
"Gezinsuitbreiding?"
David lachte. "Nee,"
"Oh!"
David begon te rijden en ik zakte onderuit. "Wist je dat het hart van een muis meer dan 600 keer per minuut klopt?" Vroeg ik.
"Woah,"
"Snel hè!"
"Heel snel."
"Wist je dat een egel 5000 stekels heeft?"
"Dat is veel."
"Ja! En wist je dat een zeester geen hersens heeft?"
"Wauw, heb je nog meer leuke feitjes?"
"Ja! Wil je ze horen?"
"Misschien moet je er een paar bewaren voor straks, anders heb je ze allemaal al gezegd."
"Wat slim! Jij bent overduidelijk geen zeester!"
David glimlachte en ik keek uit het raam.
"Wist je dat je met de auto naar de zon kunt rijden? Dat duurt 170 jaar."
"Oh, de zon is er nu niet."
"Waarom eigenlijk niet?"
"Omdat het nacht is."
"Waar is de zon heen, dan?"
"De andere kant van de aarde."
"Maar, wanneer komt hij terug, dan?"
"Misschien is de zon wel een zij."
Ik schrok. "Straks is ze boos!"
"Ik denk niet dat de zon boos op je zal zijn."
"Echt niet?"
"Ik weet het zeker."
"Gelukkig."
Het werd stil.
"Heb jij het ook zo warm?"
"Houd je kleding maar aan."
"Waarom?"
"Omdat het raar is om in een auto uit te kleden."
Ik lachte. "Ohja! Bijna vergeten!"

"Als jij nou sterren gaat kijken, dan focus ik me op de weg, oké?"

Ik knikte en keek uit het raam naar de lucht. "Wist je dat we gemaakt zijn uit sterren?"

"Dat verklaart waarom je zo'n ster bent."
"Echt cool!"
"Ja, ga maar verder met sterren tellen."

Ik knikte en focuste me weer op de hemel. "Ik zie een beer!"

"Waar?"
"In de lucht!"
"Oh, vliegt hij?"
"Beren kunnen niet vliegen, joh,"
"Ik dacht van wel."
"Nee, alleen vogels."
"Wat fijn dat je me zoveel leert, Rachel."
"Graag gedaan! Wil je meer weten?"
"Nee, ga maar sterren tellen."

Ik telde sterren tot de auto stopte en David uitstapte en bleef verward zitten. David opende mijn deur.
"Waarom ging je weg?"
"Ik moest de auto uitstappen om je uit de auto te helpen."
"Ik dacht dat je me stom vond!"
Hij glimlachte. "Natuurlijk niet."
Ik bleef stil en keek naar hem tot hij zei; "kom je nog uit de auto of blijf je zitten?"

"Kan je me helpen?"
"Ja,"
"Oké," ik sloeg mijn armen om zijn nek en stapte de auto uit.
"Rachel, Rach, laat me los,"
"Oh! Haha!" Ik liet hem los toen ik stond en glimlachte.

Ik was echt heel erg dronken.

"David,"
"Ja?"
"Ik moet kotsen."
"Oh jezus," hij draaide me om en ik boog voorover en kotste, naast zijn auto, en David kneep even in mijn schouders en liet me toen los.

"Oké, ik ben klaar." Zei ik toen ik klaar was. Ik draaide me om en liep met David naar binnen. Het ging allemaal erg langzaam.

Toen we het appartement binnenliepen zuchtte ik opgelucht. "Pfoe, mag ik dan nu mijn kleren uitdoen?" Zei ik terwijl ik David's jas uittrok en mijn shirt onhandig omhoogtrok.

"Uhm, ja, ik ga wel naar mijn kamer."

"Oh! Ga je naar bed?"
"Ik- ehm," David keek weg toen ik mijn shirt uittrok (wat betekende dat ik in mijn bh stond) en zei; "ja, welterusten."

Ik trok mijn broek uit. "Welterusten!"

"Je weet de bank te vinden, hm?" Zei David nog steeds wegkijkend.

"Honderd procent!"

5 minuten later, toen David op bed lag en ik onrustig op de bank zat omdat ik niet kon slapen, liep ik met een deken om me heen geslagen naar David's slaapkamer.

"Wil je nog wat meer weetjes weten?"

David schrok, als in heel erg schrikken, en schold even. Hij keek met samengeknepen ogen naar me en zuchtte. "Morgen, oké? Probeer maar te slapen."

"Ik kan niet slapen!"

"Oké, uhm, ga dan nog maar even wat spelletjes spelen of zo."

Ik beet op mijn lip en schudde mijn hoofd. "Spelletjes zijn stom."

"Oh,"

"Mag ik bij je komen liggen?"
"Dat lijkt me een slecht plan."
"Alsjeblieft?"
"Ga naar de bank, Rachel."
"Waarom?"
"Omdat je me vermoord als je morgen half naakt in mijn bed wakker word."
"Vermóórd?" Vroeg ik geschokt.
"Shh, de buren slapen. Wil je dat ik je terug naar de bank breng?"

Ik knikte en David stond op uit bed, liep met me mee naar de bank. Ik ging liggen, David legde de deken goed over me heen en zei; "welterusten.", en ik zei het terug, en daarna viel ik in slaap.

V & C & follow.