Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 38--

Nou, die 1000 comments ging niet helemaal als gepland...., het zijn er 173
Maar dat maakt niet uit! I mean, at least we tried.
Nu ik ga mezelf eens lekker promoten. Als je wilt zien wat voor leven ik heb ofzo kun je mijn instagram volgen ja vind ik wel leuk, ik heet; @sanneeeh_ so yeah follow meeeeeee

Als je 20 weken zwanger bent wordt het toch wel erg moeilijk je buik te verbergen.
En als je het dan niet meer kan verbergen, ga je mensen gewoon ontlopen.
En dan als je er echt niet meer onderuit kan komen, vertel je het pas.

20 weken is 5 maanden. 5 maanden betekent nog 4 te gaan. Een decemberkindje. Een kerstcadeautje.

Je zou zeggen dat ik het nu onderhand wel zat moest zijn, dat zwanger zijn. Ik had nog steeds symptomen van de allereerste weken en eigenlijk was het allemaal best wel een hel, maar ik was zo blij dat ik er niet negatief over kon denken.

"Oké, moet ik iets aantrekken om mijn buik te verbergen zodat we het kunnen vertellen of moet ik het niet verbergen zodat ze het zelf wel zien?"
We gingen naar Nathan en Addison. Ik was blij om het eindelijk te kunnen vertellen.

David sloeg zijn armen van achter om me heen en keek met me mee naar de kledingkast.
"Ik zeg niet verbergen."

"Oké," ik gaf David een kus en toen hij me losliet kleedde ik me om. Niet veel later gingen we weg.

Gek dat als we iets te vertellen hadden we altijd eerst naar hun gingen, daarna naar mijn ouders en pas daarna naar de rest.

+

"Hoi." Zei ik toen de deur openging en het eerste wat Addison deed mijn buik aangapen was.

"Ben je zwanger?!" Addison glimlachte en keek naar me en ik knikte.

"Wat leuk! Mag ik je knuffelen? Nee? Ik doe het toch!" Addison omhelsde me en ongemakkelijk wachtte ik tot ze me los zou laten.

Toen ze me los liet omhelsde Addison David ook en feliciteerde ze hem en David lachte wat en toen mochten we naar binnen. Oké. Sure.

Toen Nathan het zag glimlachte hij ook, feliciteerde hij ons en gaf hij David zo'n macho knuffel. Oké. Sure.

Daarna liep Chloe naar me toe om me te informeren dat mijn buik dik was en zei ik dat ik een kindje kreeg. Met grote ogen had ze me aangekeken en gevraagd of ze ermee mocht spelen.

"Hoelang ben je al.., zwanger?" Vroeg Addison terwijl ze naar mijn buik keek. "Waarom hebben jullie het niet eerder verteld?" Ze klonk zo enthousiast dat ik er enthousiast van werd en oké. Sure.

"20 weken, we wilden het gewoon even voor onszelf houden."

"Weten jullie al of het een jongen of meisje wordt?"
"Morgen! Morgen hebben we een scan."

Toen we daar wegliepen was ik opgelucht.
Gek dat ik opgelucht was, alsof ze boos op ons geworden waren of zo.
Addison en Nathan waren afgestreept. Nu mijn ouders nog. Volgende week.

Wat denken jullie, wordt het een jongen of een meisje?

V & C & follow.