Fuck, I know I'm in love. II (DUTCH)

2. 27--

Dingen gingen snel.

Zo vertelde David me dat hij nagedacht had over het krijgen van een kind, en dat het hem wel wat leek.
Zo probeerde ik zwanger te raken.
Zo lukte het de eerste keer niet. Wat niet erg was, ik bedoel; het zou wel heel toevallig wezen als het de eerste keer meteen zou lukken, toch?

Nu was het afwachten of ik over een week ongesteld zou worden of niet.

Wat we nu gingen doen was ook een hel.
Er zijn meerdere dingen die ik haat, zo zijn wachten en dingen aankondigen er een onderdeel van.
Liet ik daar vandaag nou allebei mee te maken hebben.

Het was gek dat ik zenuwachtig was, omdat Addison me steeds maar aanspoorde om iets met David te krijgen. (Ja, ook de afgelopen weken waar je niet bij was)

Toen we eenmaal bij de voordeur stonden liet ik David op de bel drukken omdat ik het niet durfde en ging de deur open. Eerst zag ik Chloe, en daarna Addison die kwam aanlopen en tegen haar zei dat ze nooit zomaar de deur open mocht doen.
Ik glimlachte.

Addison zag ons toen en zei; "oh! Hoi," en liet ons binnen met Chloe voor ons uit rennend.

We gingen op de bank zitten en Nathan was er ook en aangezien ze ons verwacht hadden ging hij tegenover ons zitten terwijl Addison drinken voor ons haalde en ik wilde gillen omdat ik zo zenuwachtig was.

Even later ging Addison ook zitten en na een tijdje een normaal gesprek te hebben gevoerd hadden ze door dat er iets te vertellen was (door mij, ik was lekker verdacht bezig) en keek ik even naar David en zuchtte.

"Ja, right, David en ik zijn weer samen?"
Nou, dat was er ook uit. Waren dat alle hartkloppingen waard?

Addison begon te fronsen en Nathan te grijnzen.
"Samen?" Vroeg Nathan.

"Jup." Zei David.

"Hoelang al?"
"We willen een kind," zei David toen en ik gaf hem een duw en keek hem aan met een what the fuck waarom zei je dat blik en keek licht beschaamd naar de twee, die met een ongelovige glimlach naar ons keken.

"Zijn jullie.., ben je zwanger?" Vroeg Addison aan me.
Ik schudde mijn hoofd, en David zei toen; "maar daar zijn we hard mee bezig!" en even moest ik glimlachen uit schaamte en Nathan grinnikte.

Daarna praatte ik verder in de keuken met Addison en praatte David in de woonkamer verder met Nathan.

"Je lijkt blij," zei Addison.
Ik was naar David aan het staren en keek naar Addison. "Oh," zei ik.

Addison glimlachte. "Hoelang zijn jullie weer samen?"
Ik haalde mijn schouders op. "Een tijdje,"

Addison trok een wenkbrauw op en grijnsde. "Een tijdje? Probeer je serieus zwanger te worden?"

Ik merkte dat ik weer afgeleid was en keek naar haar. "Ja, ik-, ja." Zei ik bevestigend.

Addison glimlachte even. "Dan heeft Chloe straks een levende babypop,"
Ik glimlachte. "Wie weet."

Is het niet gek? Dat je van dag tot dag ineens zo zeker van dingen kan worden dat het jezelf verbaast?

V & C & follow.