Spaces Between Us - One Direction

17

Jenny Reid pov
"Okay, mensen ga op jullie plek klaar staan, we gaan beginnen." zegt professor Square, ze geeft ons de lessen zang en aangezien ze erg streng is moeten we haar per se met professor aan spreken.
Ik ga op mijn plek staan, in het midden van de eerste rij.
Ik stond eerst achter aan, maar professor Square vond dat ik te veel kletste en dat ik hier voor aan moest gaan staan. Ik rol even met mijn ogen, alleen al de gedachten eraan...
"Okay, we beginnen met de stem opwarm oefeningen, want dat is heel erg belangrijk. Elke beroemde artiest doet dat want ze willen natuurlijk geen last krijgen van hun stem." vertelt professor Square, dat vertelt ze werkelijk waar elke les.
Terwijl we onze stem aan het opwarmen zijn en professor Square ons begeleid op de piano komt professor Castillo binnen, dat is de andere professor die  zangles geeft geloof ik. Alleen blijkt die veel aardiger te zijn dan professor Square.
"Okay mensen, vanaf nu neemt profesoort Castillo mijn les over, want ik moet snel weg. Als ik hoor dat een van jullie niet goed zijn of haar best heeft gedaan zwaait er wat." zegt professor Square die dan snel het lokaal uit loopt.
"Okay, uhm ik zal jullie een regel vertellen die ik heb in mijn lessen of nou ja eigenlijk altijd. Spreek me niet aan met professor maar met mevrouw, want zingen zie ik niet echt als een baan en al helemaal niet als een 'hoge' baan." begint professor, of nou ja mevrouw Castillo.
"Okay welk lied zouden jullie oefenen?" vraagt mevrouw Castillo. "Little Do You Know, het eerste liedje wat in de map zit als het goed is." antwoordt Joy die even naar de map op de partituur standaard staat. Mevrouw Castillo opent de map en pakt er een blaadje uit. "Owh ik zie dat het een duet is." zegt mevrouw Castillo die haar ogen over de tekst laat glijden.
"Zijn de stukken al verdeeld?"
"Nog niet, maar vorige week was er niet echt iemand die vrijwillig wou of überhaupt heeft geprobeerd." zegt Grant. "Goed, zou jij voor mij willen beginnen?" mevrouw Castillo wijst mij aan. "Ik?" vraag ik een beetje onzeker. "Ja, dat is toch geen probleem?" ik zucht zachtjes mijn hoofd.
"Okay ik begeleid je." zegt mevrouw Castillo die achter de piano plaats neemt.
"Een, twee, drie, vier." telt ze zacht af waarna ze begint te spelen.
" Little do you know
How I'm breaking while you fall asleep
Little do you know
I'm still haunted by the memories
Little do you know
I'm trying to pick myself up piece by piece
Little do you know
I need a little more time..."
"Goed, heel goed zelf. Je hebt een mooie stem, dat meen ik." zegt mevrouw Castillo, ik glimlach zacht.
"Hey Jenny, nooit geweten dat je zo goed kan zingen." zegt Grant die naar me toe komt gelopen, de les was al afgelopen en ik zat samen met Joy buiten wat te kletsen.
"Bedankt denk ik." zeg ik en gllach even naar hem. Grant komt tegen over mij aan de picknick tafel zitten. "Nu ben ik blij dat ik me aangeboden had om het mannelijk deel van het duet te doen." zegt Grant. "Je stem past er goed bij, dus ja het was wel een goede keuze." zeg ik en ik knik even.
"Hey Jen, ik zie je vanmiddag. Ga eerst even naar Cameron toe." zegt Joy die naar de jongen die midden op het plein staat toe rent. Ik rol even met mijn ogen. "Verliefde tieners." mompel ik.
"Volgens mij heb jij niet het recht er iets van te zeggen." zegt Grant, ik kijk hem raar aan. "Je hebt toch ook een vriendje... Niall toch? Hij is een goede muzikant ik hoor veel meiden over hem praten." zegt Grant. "Meiden?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauw. "Owh ja, ze vinden hem vaak heel knap en zo." zegt Grant. "Maar he, tot nu toe is hij je nog steeds trouw gebleven. Ten minste daar ga ik van uit." zegt Grant. "Grant wat wil je nou zeggen?" vraag ik. "Niks bijzonders." antwoordt Grant. "Zeg heb jij deze zaterdag wat te doen?" vraagt Grant vrijwel meteen achter zijn antwoordt aan. "Niet echt, hoezo?" vraag ik.
"Misschien dat we samen met Joy en Cameron iets leuks kunnen doen? Als een groepje vrienden?" stelt Grant voor. "Joy en Cameron als gewone vrienden? Ik ga nog liever alleen met jou iets doen." zeg ik en kijk even naar de twee die druk zoenend op het plein staan, iedereen kan er zo van mee genieten.
"Dat mag ook, ik dacht alleen misschien dag je vriendje het verkeerd zou opvatten ofzo?" zegt Grant. "Nee joh, Niall is niet zo'n jaloers type, tenzij hij er een goede reden voor heeft. Ik vertel hem wel dat ik wat leuks ga doen met een vriend. Dat begrijpt hij wel." zeg ik en sta op van het bankje.
"Ik moet, ik heb nog veel te doen." zeg ik waarna ik mijn tas pak en het plein verlaat.