Spaces Between Us - One Direction

53

Liam Payne Pov.
Ik houd de grote knuffel beer vast die ik van plan ben aan Viper te geven. Ik wil het goed maken, Viper betekendt heel veel voor me en ik kan er niet echt goed tegen dat ze zo rot tegen me doet. Ik loop naar het plein voor haar appartement. Als ik bijna binnen ben draai ik me even om.
"Dit kan niet waar zijn." mompel ik en bijt even op mijn lip. "Viper?" ik loop naar haar toe. Ze laat de jongen los en kijkt me met opgetrokken wenkbrauw aan. "Wat ben je aan het doen?" vraag ik verward. "Dat zie je toch. Je stoort ons een beetje." zegt de jongen, ik heb geen idee wie hij is maar ik kan van zijn gezicht wel aflezen dat het een asshole eerste klas is.
"Liam, ik had het misschien moeten zeggen maar het is uit." zegt Viper. "Wat?" vraag ik. Ze haalt haar schouders op.
"En ik wou het nog goed maken." ik pak de knuffel beer en trek zijn hoofd eraf. Ik gooi op de grond en loop weg. Ik hoor heel veel mensen fluisteren maar negeer het echter.
Als ik bij mijn eigen appartement ben beginnen de tranen te stromen ik loop snel naar binnen.
"Hoe kan ze dit doen?!" ik loop naar de keuken waar ik een glas pak en hem vul met water. Ik drink het snel op.
"Hoe kan ze het zo maar uitmaken. Hoe kan ze zo snel een ander gevonden hebben?" ik kijk naar het lege glas.
Zonder dat ik het echt door heb gooi ik het glas kapot tegen de muur.
"Nu lijk je op mijn hart, helemaal gebroken." mompel ik en loop de keuken uit.
Wat ben ik op zulk soort momenten blij dat ik geen kamergenoot heb. Ik ga op de bank zitten.
"Waarom leef ik niet in zo'n sprookje waar alles de hele tijd goed gaat?" mompel ik en voel de tranen weer stromen.