Spaces Between Us - One Direction

121

Harry Styles pov
"Hey Harry, hoe gaat het?" vraagt Louis die naar me toe komt gelopen. Ik kijk hem niet aan. "Ga weg. Ik wil alleen zijn." zeg ik zonder antwoord te geven op zijn vraag. "Gaat het wel?" Louis legt bezorgd een hand op mijn schouder. Ik bal mijn hand tot een vuist en stomp hem in zijn gezicht. Als ik op kijk, zie ik dat er allemaal bloed uit Louis zijn neus stroomt. "Omg Louis wat is er gebeurd?!" Niall komt de kamer in gelopen en kijkt Louis bezorgd aan. Louis schud zijn hoofd. "Niks." mompelt hij.
Ik draai me om, om de kamer uit te lopen. De tranen stromen inmiddels over mijn wangen. Waarom heb ik hem nou weer geslagen, hij deed helemaal niks verkeerd.
Maar voordat ik door de deuropening kan lopen bots ik bijna tegen iemand aan. "Jow Harry, wat is er met jou aan de hand?" vraagt Zayn, een beetje geschrokken. Ik antwoord niet. Zayn legt een hand op mijn schouder, ik wil hem weg drukken om weg te lopen, maar ik kan het niet.
"Ik heb het verkloot, bij jullie allemaal. Jullie haten me en terecht." weet ik door de tranen heen uit te brengen.
"We haten je helemaal niet. Ja je hebt eeen aantal dingen gedaan die fout waren, maar nee we, ik bedoel ik -ik kan natuurlijk niet voor iedereen spreken- haat je helemaal niet." zegt Zayn. "Echt niet." voegt Zayn er aan toe.
Ik weet niet wat ik moet zeggen en voel alleen nog maar meer tranen op komen. "Ik moet even alleen zijn." mompel ik. Ik loop langs Zayn.
Als ik de trap op wil lopen, hoor ik iemand achter me mijn naam zeggen. Ik weet niet precies wie. Ik draai me om, maar voordat ik kan zien wie het is slaat diegene zijn/haar armen om me heen en trekt me in een stevige knuffel.