Spaces Between Us - One Direction

20

Niall Horan Pov.
Ik haal een hand door mijn haar en steek mijn handen in mijn jaszakken. Ik kijk even rond en steek de straat over. Ik had net wat koffie gedronken en ik ga nu naar Jenny. Ik kijk even rond en zie haar op een bankje zitten met een jongen, wie zou dat zijn? Ik loop iets dichter die kant op "Het is heel gezellig Jen maar ik moet weer gaan. Ik heb namelijk zo les. Tot later." zegt de jonge die Jenny een knuffel geeft en dan opstaat en weg loopt. Ik loop naar Jenny toe en doe mijn handen voor haar ogen "Raad eens wie ik ben" ik glimlach even "Aan de mooie stem te horen ben je Niall" grinnikt ze, "Ik moet mijn stem veranderen" zeg ik en lach even. Ik ga zitten en Jenny drukt een kus op mijn wang "Wie was die jongen van net?" "Oh dat is Grant, gewoon een vriend van me." ze glimlacht ik knik even. "Owh okay." toch heb ik er een raar gevoel over. Straks is ze verliefd op hem?
Ik sta op en trek Jenny ook omhoog, ik til haar op in bruid stijl en draai een paar rondjes met haar. "Niall zet me neer, straks komt die donut nog omhoog" zegt Jenny lachend. Ik lach even en zet haar weer op haar beide benen op de grond "Bedankt, dit voelt al wat beter. Behalve het feit dat je me nog steeds geen kusje hebt gegeven." zegt Jenny die een pruillipje op zet. "Het is toch nooit te laat voor een kus?" vraag ik en druk mijn lippen op de hare. Jenny slaat haar armen stevig om me heen. Ze heeft altijd al van knuffelen gehoyden en om eerlijk te zijn ik ook.
Ik sla mijn armen stevig om haar heen. Zo kan ik wel voor altijd blijven staan. Gewoon zo met Jenny in mijn armen, alsof er niemand anders op de wereld is. "Het spijt me heel erg, maar eigenlijk moet ik nog even huiswerk maken Nialler" zegt Jenny die me aan kijkt. Ik knik even en druk een kus op haar lippen. "Veel succes, ik moet maar even verder met mijn liedje" glimlach ik. Ze drukt een laatste kus op mijn lippen, zwaait even en dan loopt weg. Ik loop terug naar het appartement. Als ik binnen ben zucht ik zachtjes en ga aan het bureau zitten. Ik pak mijn bladmuziek en een potlood waarna ik me probeer te concentreren op mijn huiswerk wat nog al lastig gaat aangezien het beeld van Jenny en die Grant door mijn hoofd blijft spoken.