Spaces Between Us - One Direction

45

Louis Tomlinson pov
"Hey Lou, wat is er aan de hand?" vraagt Josh. "Ik belde Harry net op, maar hij kende me niet meer." antwoord ik. "Dat moet vast een grap van hem zijn geweest, hoe kan hij jouw nou vergeten?" vraagt Josh die het niet helemaal lijkt te snappen.
"Nee Josh, het was geen grap, als het een grap was geweest had hij me wel terug gebeld, maar hij heeft niks van zich laten horen." zeg ik. Josh trekt me in een knuffel. "Liam heeft me ook nog gebeld. Hij vond het ook raar dat Harry zo deed." zeg ik.
"Liam? Waarom belde hij verder nog?" vraagt Josh, hij is echt geïnteresseerd in mij en mijn vrienden, iets wat ik echt fijn aan hem vind.
"Hij zei dat Viper, zijn vriendin in eens heel erg onaardig tegen hem deed. Ik vind het best wel zielig voor hem want hij doet altijd alles om haar blij te maken maar het lijkt wel of ze dat niet ziet." antwoord ik. Josh pakt mijn hand. "Het komt wel goed, misschien had ze haar dag niet." zegt Josh. "Ik hoop het voor Liam. Ik heb de andere ook al tijden niet meer gesproken, ik denk dat ik ze ook maar eens moet bellen om te vragen hoe het gaat." zeg ik. "Dat lijkt me een goed idee, je kunt ze nu wel bellen." stelt Josh voor. "Dat is een goed idee." ik pak mijn telefoon. "Wie moet ik eerst bellen?" vraag ik en kijk Josh aan. "Uhm... Niall?" ik knik en klik op Niall zijn nummer. Ik zet hem op de speaker. "Ja?" hoor ik Niall. "Hey Niall, hoe gaat het er mee?" vraag ik. "Uhm sorry, maar ik heb nu niet bepaald zin om te praten. Ik bel je nog wel eens." en voordat ik het weet hangt hij op. Ik kijk naar Josh die met medelijden in zijn ogen naar me kijkt. "Auwh Lou, het spijt me echt voor je." zegt Josh. Ik schud mijn hoofd. "Het is niet jouw schuld. Ik had moeten weten dat dit nooit iets had kunnen worden. We zijn allemaal zo verschillend." zeg ik en zucht even.