Spaces Between Us - One Direction

80

Louis Tomlinson pov
"Je bent nerveus." zegt Josh die mijn handen vast pakt. Ik glimlach zacht. "Een beetje." mompel ik. "Waarom? Alles gaat toch volgens het plan?" vraagt Josh. "Nog wel ja, maar als ze in dat huis komen, wie weet wwat ze gaan doen. Misschien gaan ze elkaar alleen maar meer haten." antwoord ik en kijk naar de grond.
"Ik bedoel iedereen geeft nu ruzie met elkaar, zelfs de meiden spreken niet meer af." voeg ik er aan toe.
"Ik denk dat ze wel bij draaien als ze daar eenmaal een tijdje zitten." zegt Josh die me een kus op mijn wang geeft. "Ik hoop het." zeg ik en zucht zachtjes.
"Ik heb het geregeld!" roept Cisco die blij de kamer ingerend komt. Josh en ik kijken hem vragend aan. "Ze hebben allemaal toestemming gekregen om twee tot drie maanden weg te blijven van school. Ze krijgen na de tijd voor de laatste aantal maanden een soort verkort les rooster en alles word anders ingeplant zodat ze wel allr stof en zo nog binnen krijgen. Zelfs jij hebt toestemming Louis." vertelt Cisco.
"Mooi, dan is het nu wachten tot morgen." zeg ik.
"Anders ga je nu alvast slapen. Je bent de laatste dagen zo druk geweest ik denk dat rust je goed zou doen." stelt Josh voor. "Ik denk dat je gelijk hebt. Ik ben ook bestwel moe." zeg ik en gaap even kort. Ik sta op van de bank.
"Ik zie je morgen." zeg ik en geef Josh nog een korte kus. Ik zeg Cisco gedag en loop dan het appartement uit, op weg naar de mijne.
"Ik hoop echt dat het goed gaat vanaf morgen." mompel ik en zucht nog eens diep.