Kalem ile Kelepçe

30. [Adalet]

"Sana son kez söylüyorum bu kapıyı bir an önce aç yoksa şakam yok gözünün önünde arkadaşını deşerim!"

Psikopatın cümlesi biter bitmez arkadan keskin ve güçlü bir ses geldi.

"Sen kimi deşiyorsun lan şerefsiz!"

Allah'ım bu ses... Evet bu o!
Merve ve ben gelen sese aynı anda arkamızı döndük.
Murat ve Melih tam karşımızdaydı.
İkiside ellerinde ki alışveriş poşetlerini yere fırlattı. Domatesler, elmalar ve diğer erzaklar merdivenlerden yuvarlanırken
Murat merdiveni ikişer üçer sıçrayarak atlayıp ışık hızında yanıma yetiştiği sırada uçan yumruğunu Cem'e indirmeden hemen önce tekrar bağırdı.

"Deşte görelim!"

Aynı ışık hızında Melih'te Merve'yi tutan Okan'a bağırarak kuvvetli bir yumruk indirdi.

"Kimsiniz lan siz!"

Murat Cem'e yumruk atınca onunla beraber ben de yere düşecekken beni kolumdan çekip arkasına aldı.
O sırada Cem elindeki bıçağı Murat'a salladı. Eğer hızlı bir refleksle Murat kendini geriye doğru atmasaydı bıçak böbreğine saplanacaktı. Cem aynı hamleyi bir daha yapacaktı ki Murat hızlı davranıp o tekrar atak yapmadan bıçak tutan eline sert bir tekme attı. Cem bıçağı elinden düşürdüğü anda yakasından tutup duvara yapıştırdı.

Aynı anlarda Melih'te Merve'yi kurtarıyordu. Okan Cem'e göre küçük olduğu için Melih'in işi daha kolaydı tek seferde indirdiği yumrukla Merve'yi kolundan çekip arkasına alarak o da Okan'ı duvara yapıştırdı.

İki asker arkadaşı psikopatlara ardarda sinirle yumruk sallamaya başladılar. Onların kendilerini korumalarına fırsat vermeden bizimkiler yumruk yağmuruna tuttu onları. Yani bizimkiler derken taraf manasında...

Murat vururken bir yandanda saydırıyordu.
"Ulan sizin gibi şerefsizler haysiyetsizler yüzünden erkeklerin adı çıktı. Nedir ulan nedir derdiniz? Gücünüz kadınlara mı yetiyor?"

"Haklısın devrem, bunları ve bunlar gibileri aleme ibret olsun diye meydanda komalık edene kadar döveceksin!" dedi Melih'te tıpkı Murat gibi sinirli sinirli bağırarak.

Ben ve Merve aksiyon filmini canlı canlı izliyor gibiydik, üst üste kuvvetli yumruklar tekmeler indiriyorlardı gözümüzün önünde, biz de kocaman gözlerle birbirimize tutunmuş izliyorduk.
Murat yine ayarı kaçırmış durak bilmiyordu, öfkesi dinene kadar vuracaktı belli ki. Melih'te arkadaşından farksızdı yumrukları biri dur demeden durmayacaktı.
Merve ve ben ikimizde aynı anda bağırdık.

"Murat dur artık!"

"Tamam yeter Melih!"

Bağırınca havada olan son yumruklarını da indirip durabildiler.
Murat psikopat Cem'i,
Melih'te onun yeğeni Okan'ı ensesinden tutup bize doğru döndürdüler. Cem ve yeğeninin hali kalmamıştı, en ufak bir tepkileri olmadan takattan düşmüşçesine duruyorlardı.
Murat adamı kum torbasına çevirdikten sonra nihayet ne olduğunu anlamak için bize olayı sormak aklına gelmişti.

"N'oldu burda? Bunlar sizi neden tutuyordu? Mukaddes bu şerefsiz sana neden bıçak dayamıştı?"
Dişlerini sıka sıka sorduğu sorunun ardından tekrar yumruk yapıştırmamak için kendini zor tutuyordu.

Ben olayı anlatmaya başladım, benim duraksadığım yerlerde de Merve anlatmaya devam etti. Murat hemen polis arkadaşlarını arayıp ekip çağırdı, Tülay abla hala korkudan kapıyı açmadığı için Melih bize evini açtı ve polisler gelene kadar ben ve Merve orada bekledik. On dakika içinde gelen polis ekiplerine Murat durumu izah edip psikopatları teslim etti. Bizim de gidip merkeze ifade vermemiz gerekiyordu.
Murat Cem'i ekiplere teslim ettikten sonra yanıma geldi.