Part 12

348 14 0
                                    

Het was woensdag ochtend en samen met Leila liep ik naar Bagels ‘nd Beans die tegenover de school was, het was lunchpauze dus besloten we maar hier wat te gaan eten. Ik had haar nog niks verteld over het feit dat ik vanaf vrijdag twee maanden lang weg was en ergens was ik dan ook ongelofelijk zenuwachtig voor haar reactie. Ze was mijn beste vriendin en ik zou haar ontzettend gaan missen, niet zo erg als ik Harry zou gaan missen – maar toch, op een andere manier. Ik had het gevoel dat ik haar in de steek liet, ondanks dat ze veel meer vriendinnen had dan ik. We liepen naar binnen en haalde allebei een warme chocomelk en een bagel en gingen toen ergens zitten. “Leila, ik moet je wat vertellen.” Mompelde ik toen, en ik sloeg mijn handen om de warme beker die gevuld wat met bruine vloeistof. “Tell.” Zei ze lachend en ze nam een hap van haar bagel. “Je weet dat mijn broer gaat touren toch?” Haar ogen werden groot en ze schudde haar hoofd, oh blijkbaar dus niet. “Nee! Wat leuk voor hem en de andere jongens.” Zei ze toen. “Ja, alleen.. ik ga met ze mee.” Ze zat even stil en keek me enkel aan, fronste even en schudde haar hoofd. “Nee, echt?” Ik knikte en vertelde haar alles, dat ik vanaf vrijdag met ze mee ging en voor twee maanden weg bleef. Ze keek me alleen maar aan en met elke zin begon ze droeviger te kijken. “Sorry Lei..” Ze knikte. “Ik snap het wel, jij en Harry zijn zo hecht met elkaar – jullie kunnen niet lang uit elkaar zijn. Ik vind het leuk voor je, echt waar.” Zei ze toen oprecht en ik zag dat ze het meende. “Dank je. Ik ga je wel echt missen.” Zei ik toen en ze knikte en er verscheen weer een kleine glimlach op haar gezicht. “Maak je van elke plek waar je heen gaat, foto’s voor me zodat je me als je terug komt jaloers kan maken?” Grinnikte ze, ik begon te lachen en knikte toen. “Zal ik doen.” Beloofde ik haar. “Wat ga je nu eigenlijk doen met x factor?” Vroeg ze toen aan me. Ik haalde mijn schouders op. “Ik heb het toch verpest.” Zei ik en we dronken onze chocomelks op en aten de rest van onze bagels en liepen toen weer terug naar de school om de saaie wiskunde les te gaan volgen. We liepen het lokaal in en gingen op onze plek zitten, achter aan in de klas waar niemand ons opmerkte en ons geen vragen stelde. Ik pakte mijn boeken er bij en zag dat Leila hetzelfde deed. Ik pakte mijn iPhone uit de zak van mijn vestje en zag dat ik een sms’je had ontvangen van Harry. ’Done packing, kan je eerder thuis komen? x. Ik keek hoe laat hij het had verzonden, tien minuten geleden. Ik zuchtte even en stak toen mijn hand op en de docent kwam op me af gelopen. “Mag ik weg? Ik voel me niet zo lekker.” Ze keek me ongelovig aan maar knikte toen toch maar. Ik pakte mijn spullen weer en ik zag Leila me raar aan kijken. ‘Harry’ zei ik zonder enig geluid te maken, ze leek het te begrepen en ik zei haar snel gedag om vervolgens het lokaal uit te lopen. Als hij maar niet nu al weg zou gaan. Ik liep naar de bus die er al stond en stapte snel in, ik sms’te Harry dat ik onderweg naar huis was en vroeg waarom. Hij stuurde terug dat ze – zoals ik verwachtte – eerder weg zouden gaan omdat ze al klaar waren en met tegenzin stapte ik de bus uit en liep naar huis waas ik al wat auto’s zag staan. 

Impossible // Liam PayneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu