Part 72

227 10 0
                                        

72. Turn me on'

Ik kroop weer on de dekens bij Liam, die nog steeds lag te slapen en voorzichtig nestelde ik me weer tegen hem aan. Hij bewoog wat maar omdat ik me stil hield, sliep hij gewoon weer rustig verder. Ik sloeg mijn arm om zijn ontblote buik en liet mijn hoofd op zijn borst rusten, ik sloot mijn ogen voor even maar in mijn achterhoofd wilde ik toch wel weten waarom Harry had gebeld. Ik voelde Liam wat bewegen en zijn arm om me heen slaan, ik keek door mijn wimpers omhoog en zag dat hij me slaperig aan keek. "Goodmorning beautiful." Zei hij met een schorre ochtend stem, ik glimlachte wat en drukte een kus tegen zijn kaaklijn aan. "Goedemorgen." Ik voelde voor een paar secondes zijn lippen tegen mijn voorhoofd en toen ik hem weer aankeek zag ik dat hij een geeuw niet kon onderdrukken. "Ik ga even douche, kan jij Harry bellen vragen waarom hij heeft gebeld?" Vroeg ik hem en ik sloeg de dekens weer van me af, Liam keek me vragend aan en ik stapte uit het bed. "Hij heeft gebeld, er kwam net iemand langs." Zei ik en ik liep om het bed heen om bij mijn koffer even op mijn hurken te zakken en wat kleding te zoeken. "Staat leuk trouwens." Ik keek achterom en zag Liam me lachend aan kijken. Ik keek even wat ik aan had en toen ik doorhad dat ik nog steeds zijn overhemd aan had grinnikte ik even. "Enig hè? Ik denk dat ik maar zo over straat ga vandaag." Zei ik terwijl ik weer recht op ging staan en even een rondje draaide. Liam begon te lachen en ging wat rechter zitten, ik zette een glimlach op en liep toen naar de douche die ik aandraaide en vervolgens weer terug liep. Liam stond inmiddels al weer in zijn boxer met zijn iPhone in zijn handen en toen ik dichterbij kwam hield hij het kleine apparaat tegen zijn oor aan. Ik keek hem nieuwsgierig aan en wachtte af tot hij zou gaan praten. "Met Liam, je had gebeld?" Zei hij toen Harry - blijkbaar - had opgenomen. Hij luisterde aandachtig naar wat mijn broer te zeggen had en rolde toen met zijn ogen. "Ja we zijn aangekomen, maakte je - je nou echt zo'n zorgen?" Zei hij lachend en hij schudde even zijn hoofd, ik lachte even en liep toen terug naar de badkamer. Het was echt typisch Harry, dat hij alleen maar daar om zou bellen - drama queen dat het af en toe ook kon zijn. Ik hoorde Liam nog met hem praten maar besteedde er verder geen aandacht meer aan door onder het warme water te stappen. Ik stak mijn haar nog snel in een hoge knot waardoor het niet nat zou worden, want ik had absoluut geen zin om het te gaan föhnen straks dus dat kwam later allemaal wel weer. Ik stapte de douche uit en droogde me snel af om daarna mijn schone kleding aan te doen. Fris en al liep ik de douche uit en snel dook Liam erin om te gaan douchen. "Hij wilde alleen weten of we veilig waren aangekomen." Riep hij nog snel, ik rolde even lachend met mijn ogen. De bezorgdheid van mijn broer was ergens wel lief maar totaal onnodig, natuurlijk waren we veilig aangekomen. Als we halverwege waren neergestort had hij dat allang gehoord. Ik pakte mijn iPhone van het nachtkastje af en keek naar de, twaalf, gemiste oproepen die ik had. Ik keek wanneer hij had gebeld en toen ik de tijd zag, wist ik al meteen waarom ik het niet had gehoord of opgenomen had. Ik ging op de rand van het onopgemaakte bed zitten en verwijderde alle oproepen en liet me toen even achterover vallen. Ik zuchtte gelukzalig bij het terugdenken van vannacht, het was beter dan ik me had kunnen voorstellen en ik was blij dat ik het moment mocht delen met de jongen van mijn dromen. De jongen die ik al jaren geleden in mijn armen had willen hebben, ik was blij dat ik zo geduldig was anders had ik hem nu nog niet. "Zullen we vandaag de stad in gaan?" Ik keek op en zag Liam aangekleed en met nat haar de kamer ingelopen. "Ja is goed." Glimlachte ik en ik keek toe hoe hij zijn haar begon te föhnen waardoor het in zijn gebruikelijke model kwam te zitten. Hij ging even met zijn handen door zijn haar en schudde het zo door de war waardoor het helemaal goed zat. Ik stond op en pakte een lichtroze dun vestje uit mijn koffer en trok het aan boven mijn witte tanktop en mijn high waisted broek. "Is dit wat beter dan mijn vorige outfit?" Vroeg ik lachend aan hem en hij stak twee duimen omhoog. "Het was allebei goed hoor." Zei hij toen grijnzend en ik rolde even met mijn ogen. "Kom, we gaan." Ik trok hem mee aan zijn hand de hotel kamer uit voor er nog meer opmerkingen uit zijn mond zouden komen.

Impossible // Liam PayneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu