Impossible // Liam Payne

Part 87

87. Liam Payne pov'

Anderhalve week was verstreken en we waren klaar met de video op te nemen, die overigens echt geweldig was geworden. We waren onze koffers aan het in pakken omdat we al weer ergens anders heen moesten, niet dat ik het erg vond want ik had altijd al naar Los Angeles willen gaan. Het was weer hartstikke vroeg en mijn ogen vielen dan ook steeds weer dicht elke keer dat ik even ging zitten. 'Is deze van jou of van mij?' Louis hield een shirt omhoog en ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee, doe maar in jouw koffer als het nog past.' Zei ik. Het maakte eerlijk gezegd niet eens zoveel uit, al ons kleding kwam altijd door elkaar waardoor we soms gewoon dingen van elkaar aan hadden. 'Ik ben klaar.' Mompelde ik. Ik zette mijn koffer op de gang, waar er al meerdere stonden en zag toen Niall uit zijn kamer komen. 'Ik ook.' Louis zette zuchtend zijn koffer ook neer op de gang en na dat we de kamer nog eens hadden gecontroleerd en niks meer waren tegen gekomen, liepen we met de koffers naar beneden toe. We sleepten alles het busje in en toen iedereen zat en alles achterin was gezet, waren we klaar om naar het vliegveld te rijden.
Na een vlucht van 5 uur waren we dan toch eindelijk aangekomen op het LAX, we stonden te wachten op onze koffers en na dat de band al meerdere rondjes had gemaakt begonnen Zayn en ik de denken dat ze onze koffers kwijt waren geraakt. 'Oh daar zijn ze!' We liepen er snel op af en haalde ze van de band af, we liepen ermee naar de rest die op een afstandje stonden te wachten en toen we buiten aan kwamen scheen de zon meteen fel in mijn ogen. Het was hier veel mooier weer dan in New York en ik hoopte dat – dat ook nog even zo zou blijven. In ieder geval tot wij weer weg waren. We stapten de auto in die ons hier op stond te wachten en werden naar het hotel gebracht. 'We gaan naar een huisje sms't Matt me net..' Mompelde Zayn die naar zijn telefoon aan het staren was. 'Nice!' Riepen Louis en ik meteen uit en ik was blij dat we niet in een of ander hotel zouden moeten zitten voor anderhalve week. We reden langs het strand en mijn gevoel zei dat we in een huisje langs het strand zaten, toen we stopte werd mijn gevoel bevestigd en we stapten meteen allemaal uit. 'Is dit het huisje?' Vroeg Louis aan de man die ons had gebracht, die op zijn beurt knikte. 'Wauw, het is echt vet! En nog langs het strand ook.' We liepen allemaal naar binnen en zochten een kamer op, er waren genoeg kamers voor ons allemaal dus hoefden we ook niks te delen. Wat ergens wel lekker was, we zaten de hele dag al op elkaars lip en dan was het fijn om aan het einde van de dag gewoon even alleen te kunnen zijn in de kamers. 'Gaan we eerst alles binnen zetten in de kamers, en dan even langs de boulevard?' Stelde Zayn voor en iedereen stemde in. Ik liep met mijn koffer naar de kamer waar ik zou slapen en pakte mijn iPhone. 'Ik ben aangekomen in LA, en ik mis je nog steeds. I love you x' sms'te ik naar Victoria en ik gooide mijn iPhone op het bed en deed toen mijn koffer open, ik trok een beige bermuda broek aan en een simpel wit V-hals shirt en mijn witte lage All Stars, aangezien het te warm was voor de kleding die ik eerst aan had. In New York was het dan ook een heel stuk kouder dan hier en ik was blij dat ik van die kou af was. Ik keek weer even op mijn iPhone en zag dat ik nog niks had terug gekregen, terwijl het daar nu rond tien uur was in de ochtend en dan was ze meestal al wakker. Ik liet het er maar bij zitten en liep naar beneden toe waar Harry en Louis al klaar zaten. 'Wie belt 'ie?' Vroeg ik aan Louis toen ik Harry druk bezig zag met bellen, ik hoorde niks aangezien hij buiten stond op de veranda. 'Victoria.' Ik keek hem even fronsend aan en knikte toen maar. Harry kwam terug gelopen en legde zijn iPhone op de tafel om vervolgens te gaan zitten. Ik had nog steeds niks terug gekregen van Victoria na dat iedereen beneden was gekomen en we klaar stonden om weg te gaan, ik liet het er maar bij zitten en besloot om er niet meer aan te denken voor vandaag.