81. You better werk'
Zoals ik al had verwacht had ik een lijst gekregen met wat ik wel en niet mocht eten, ik mocht absoluut geen junk food eten omdat daar te verkeerde vetten in zaten dus mijn uitjes naar McDonald's moest ik maar even uitstellen. 'Tot vrijdag Victoria!' Ik zwaaide kort en liep toen haar kantoor uit waar ik de afgelopen anderhalf uur had door gebracht. Het was een ontzettende lieve vrouw en ze toonde alle begrip voor de wereld, ze had ook al snel door dat ik dingen voor haar achter hield en ze vertelde me dat als ik er klaar voor was dat ze het met alle liefde zou aan horen. Ik liep naar de receptie toe waar ik een nieuwe afspraak moest maken voor vrijdag en na dat ik dat had gedaan belde ik Casey op om te zeggen dat ik klaar was. 'Is goed, ik kom eraan ja!' Zei ze door de telefoon heen en ik knikte, alleen kwam er toen achter dat ze dat natuurlijk niet zou kunnen zien. 'Tot zo!' Ik hing op en ging op een bankje zitten in de aankomst hal van het ziekenhuis, ik keek wat om me heen en zag oude mensen in een rolstoel vooruit worden geduwd door hun kinderen en kleine kinderen die stonden te huilen om een grote helium ballon. Waarop hun ouders natuurlijk hoofdschuddend nee zeiden. Ik grinnikte even maar schrok op toen mijn mobiel als een gek begon te trillen in mijn handen, zonder te kijken nam ik op en hield ik het ding tegen mijn oor aan. 'Met Victoria?' Zei ik nietsvermoedend terwijl ik ondertussen de mensen nog aan het observeren was. 'Hi Tori, ik belde net naar mam en die zei dat je in het ziekenhuis was. Is alles goed?' Ik grinnikte even om de bezorgde stem van mijn broer. 'Alles is goed hoor. Ik was naar de diëtiste.' Ik hoorde hem opgelucht zuchten en luisterde naar zijn verhaal over hoe geweldig hij het wel niet had daar. 'Uhm Harry, is Liam daar ook?' Vroeg ik en ik hoorde hem de telefoon overgeven. 'Hi beautiful.' Zijn schorre en slaperige stem was vervangen voor een heldere zware stem, die hij altijd had en die me altijd liet glimlachen. 'Hey, hoe is het daar?' Vroeg ik en toen ik Casey haar auto voor de deur zag staan stond ik op en liep ik richting de uitgang. 'Geweldig, alleen ik mis thuis wel al.' Ik grinnikte even en begroette Casey door een knuffel te geven. Ik praatte nog wat met Liam voor we ophingen en me toen richtte tot Casey die zorgvuldig op de weg lette. 'Hoe ging het?' Vroeg ze aan me toen ze door had dat ik had opgehangen. 'Goed. Die vrouw was zo aardig, ik heb een hele lijst van d'r gekregen met wat ik wel en niet mag.' Zei ik tegen haar en ze keek me even aan met een glimlach. 'Ik vind het echt goed van je, dat je zo je best er voor doet.' 'Het moet wel, ik heb het jullie allemaal beloofd en het gaat anders de verkeerde kant op.' Ze knikte even en ik zag toen dat ze de stad in reed en ergens parkeerde. 'Kom, we gaan zoetsappige films halen.' We stapten uit en liepen naar de videotheek aan de overkant van het plein. 'Wat vind je van deze film?' Ze hield een dvd hoesje voor zich waar een klef stel op de voorkant stond en ik schudde meteen mijn hoofd. 'Kunnen we niet voor iets engs of lachwekkends gaan?' Mompelde ik terwijl ik met mijn vingers langs de ruggen van de dvd's ging. 'Iets engs dan.' Ik knikte en ik zocht er een paar uit en nadat we beide wat hadden gevonden betaalden we en liepen we weer naar de auto toe. 'Halen we Leila meteen op?' Vroeg ik en Casey knikte, ze had al met Leila gebeld dus die was al overal van op de hoogte en in de tijd dat ik weg was had Casey allemaal voedsel ingeslagen. Ik zou vanaf morgen dus wel aan mijn gezonde dieet gaan, voor vandaag wilde ik nog een keer heerlijk fout doen.
ik wil niet als een zeikerd overkomen ofzo, maar als je maar tien reacties krijgt met 321 abo's werkt dat niet bepaald motiverend..
JE LEEST
Impossible // Liam Payne
FanfictionHet verhaal over een meisje die meedoet aan een muziekwedstrijd, en daardoor veel drama tegemoet komt. I wish I could be the girl, that had a nice smile and hair that would get him overwhelmed. DUTCH LIAM PAYNE FANFIC (Sorry voor de vage bedchrijv...