Impossible // Liam Payne

Part 25

Parijs. We waren eindelijk gearriveerd, we hadden onze spullen in het hotel gedumpt en aangezien het prachtig weer was besloten we de stad in te gaan. Ik had besloten mijn gevoelens voor Liam uit te zetten voor even, en niet meer mezelf te gaan verbergen voor hem of iemand anders dus had ik mijn hotpants van spijkerstof aangetrokken met een grijs topje erboven en met licht grijze vans aan. Ik had mijn ray ban zonnebril opgezet en ik nam alles waar we kwamen in me op. “Ik heb honger.” Begon Niall te zeuren, ik keek even achterom en grinnikte. “Ik eigenlijk ook wel.” Stemde Liam in. “Dan gaan we wel ergens eten.” Iedereen knikte en we zochten midden in de stad een restaurantje op, uiteindelijk zagen we een heel plein vol met restaurants en we zochten de meest gezellig uitziende uit. We gingen ergens op een terrasje zitten en meteen kwam er een meisje aan die ons vroeg of we het al wisten. Ik nam een pistoletje met kaas, erg simpel maar ik had gewoon niet zo’n honger. De jongens bestelde allerlei eten en ik vroeg me af of ze het ook echt daadwerkelijk op zouden gaan eten. “Wat gaan we hier na trouwens doen?” Vroeg ik aan de jongens, toen we onze broodjes hadden gekregen en begonnen met eten. “We kunnen de Eiffeltoren opzoeken?” Stelde Louis voor, ik schudde mijn hoofd en meteen keek hij me vragend aan. “Dat is voor in de avond.” Zei ik en ik had meteen spijt van mijn verklaring. “Wil je romantisch gaan doen met Zayn?” Zei hij toen lachend, helemaal stuk gaande om zijn eigen opmerking. Ik keek hem zonder enige uitdrukking op mijn gezicht aan en schudde toen langzaam mijn hoofd om vervolgens weer wat van mijn cola te gaan drinken die ik al eerder had besteld. “Negeer het gewoon.” Zei Harry zachtjes toen de rest niet meer oplette. “Doe ik ook.” Mompelde ik toen. Harry schonk me een glimlach en ik liet toen een blik vallen Zayn die Louis boos aan keek. Oh nee, ik wilde niet dat de sfeer gespannen of vervelend zou gaan worden door mij. Ik pakte mijn iPhone uit mijn zak en typte vlug een sms’je naar Zayn. ‘Sorry’ Hij keek me vragend aan maar ik wuifde het weg. Na dat we al het eten op hadden en betaald hadden besloten we nog even verder de stad in te lopen richting het hotel, waar we de kamers goed zouden verdelen en zouden gaan beslissen bij wie ik nu weer zou gaan overnachten voor de komende week. Ik wist nu al dat het niet bij Zayn zou zijn, wat ik best jammer vond aangezien hij de enige was waar ik écht supergoed mee op kon schieten en mijn hart bij kon luchten. We waren aangekomen bij het hotel en kregen de sleutels overhandigd door de receptioniste. “Goed, bij wie gaat Victoria slapen?” Vroeg Harry aan de rest van de jongens. “Ze mag wel bij mij.” Stelde Liam toen voor en even schrok ik, het leek wel alsof mijn wereld stil stond voor een paar luttele secondes en verwoed knikte ik. “Ja.. uhh, best.” Zei ik toen maar en we liepen allemaal richting de kamers, hoe dichterbij we kwamen hoe zenuwachtiger ik werd. Ik kon dit niet aan, mijn hart zou overuren gaan maken en ik zou me als een kluns gaan gedragen in zijn bijzijn. Ik was dan al niet echt de handigste van het hele stel, en dit maakte het niet echt veel makkelijker. “Staan de koffers al in de kamers?” Vroeg ik aan ze. “Ja alleen jouwe staan bij mij.” Ik knikte en liep met Harry mee om mijn koffers te halen. We liepen zijn kamer in en hij keek me even doordringend aan. “Je kan altijd bij me komen slapen hè.” Zei hij toen en ik keek hem even aan, ik knikte. “Ja weet ik, bedankt.” Hij knikte als teken dat het al goed was en pakte toen mijn andere koffer vast. Ik rolde het ding mee de kamer uit en liep toen de kamer van mij en Liam binnen, ik keek even rond en tot mijn grote opluchting zag ik twee bedden staan. Dat werd dus een stuk minder ongemakkelijk. Ik zette mijn koffers in de hoek, vlak naast die van Liam en ging toen op het bed zitten in een kleermakers zit. “Geen gekke dingen doen hè!” Riep Harry nog lachend voor hij de kamer weer uit liep. Echt leuk joh. Ik lachte wat onwennig naar Liam die Harry verbaasd na keek en zich toen tot mij richtte. “De andere blijven vanavond hier in het hotel, zeiden ze net.” Ik keek teleurgesteld, aangezien ik dolgraag naar de Eiffeltoren wilde gaan – maar goed dat kon natuurlijk ook een andere dag. “En jij?” Ik haalde mijn schouders op. “Ik kan wel met je mee gaan naar de Eiffeltoren gaan, als je wilt? Ik weet dat je wilt gaan.” Ik lachte even en knikte toen. “Is goed hoor.” Het was er eerder uit voor ik dacht en ik voelde me meteen weer stom. Waarom had ik niet gewoon gezegd dat we ook een andere dag zouden kunnen gaan? Nee, nu ga ik met Liam op stap. Naar de Eiffeltoren. Ik zuchtte even en keek de kamer rond, die er niet eens veel anders uit zag dan de vorige hotelkamer in Amsterdam, ondanks dat deze toch wat luxere dingen had. “Ik ga me even douchen en omkleden, zie ik je zo bij het eten?” Vroeg ik toen aan hem terwijl ik opstond. Hij knikte en ik pakte snel wat kleding uit mijn koffer en snelde de badkamer toen in. Ik draaide alvast de douche aan en kleedde me snel uit, ik legde mijn kleding op een droge plek en voelde toen met mijn vingers aan het water en toen het warm was dook ik er snel onder. Ik waste mijn haren en lichaam en bleef – na dat ik dat had gedaan – nog even onder de warme stralen staan die over mijn lichaam stroomde.