Joseon: İntikam

#36#

Hava karardığında Kral Hyun Joon konağıma gelmişti. Birlikte akşam yemeği yedikten sonra konuşmaya başladık.

"Sana bir şey söylemem gerek." dedim ve devam ettim.
"Bugün Bakan Kim, konağıma geldi. Uzun zamandır beni kraliçeliğe yükseltip kendi sınıfını da yükseltmek derdinde. Dahası da var..."

En sonunda Kral Hyun Joon ile paylaşmam gerektiğini düşünmüştüm. Bunu daha önceden yapmalıydım. Bu, tek başına altından kalkabileceğim bir şey değildi.

Kral Hyun Joon oldukça sakin bir tavırla gülümseyerek "Artık bana güveniyorsun." dedi.

"Efendim?"

"Min Young... Evlenmek, her şeyi paylaşmak demektir. Ama sen benimle paylaşmıyordun. Sarayda yaşadığın şeylerin üstesinden hep tek başına gelmeye çalıştın. Ben ise bugünü bekledim. Benimle içten bir şekilde her şeyi paylaşacağın günü..."

Kral Hyun Joon'a hayretle bakarak "Biliyor muydun yani? Bakan Kim'in gelme sebebini?" diye sordum.

Güldü.
"Tahmin etmek çok zor değildi. Ayrıca Bakan Moon'un ölmeden önce zindanda Bakan Kim ile konuştuklarına kulak misafiri oldum. Yani tehlikede olduğumuzu da biliyordum."

Kral Hyun Joon'a baktığımda aslında onu ne kadar yanlış anladığımı fark etmiştim. Beni önemsemediğini sanıyordum ama aslında sürekli beni takip ediyormuş.

"Peki, şimdi ne yapacağız? Kim olduğumu biliyor."
"Endişelenme. Halledeceğim." dedi ve kollarıyla bütün vücudumu sardı.

***

Ertesi gün olduğunda eski kral Lee Dae Joon'un konağına gittim. Bu sefer konağında kimse yoktu.

Yanına yaklaştığımda göz göze gelmiştik.
"Sana sormam gereken şeyler var ama sen yanıtlayamayacaksın."

Arkamı dönüp gidecekken mırıldanma sesi duydum. Eski kral Lee Dae Joon'a baktığımda bir şeyler mırıldandığı anladım ama anlaşılmıyordu.

Yatağının kenarına çöktüm ve kulağımı, ağzına yaklaştırdım, anlayabilmek için.
"Affet beni." En sonunda anlayabildiğim şey, buydu.

Gözlerimden yaşlar süzülmüştü.
"Neden bu haldesin? Seninle yüzleşmem gerekiyordu. Ama böyle nasıl yüzleşebilirim?"
Onun da gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Gerçekten neler olduğunu nasıl öğrenecektim?

***

Konağıma geldiğimde nedimelerden birisi heyecanla Baş nedimenin kulağına bir şeyler fısıldamıştı.

"Neler oluyor?" diye sordum. Bir şeyler olduğu belliydi.
"Tebrik ederiz, Kraliçe majesteleri! Yarın taç takma töreniniz var."