Joseon: İntikam

#42#

Kral Hyun Joon kıyafetinin göğsünden bir kağıt parçası çıkardı. Bana uzatırken eli titriyordu. Kağıdı açıp baktığımda Kral Hyun Joon ve Lee Kwan Joon'un çizilmiş küçüklük fotoğraflarını gördüm.

Lee Kwan Joon küçükken saraya getirilen ressamdan en yakın arkadaşı Hyun Joon ile portresinin çizilmesini istemişti.

Kağıdın sağ alt köşesine baktığımda "Uzun zaman oldu, dostum. Benim tahtımda otururken oldukça mutlu olmalısın." yazıyordu. Ellerim titremeye başladı. Bu resim sadece Lee Kwan Joon'da vardı ve bu el yazısı da ona aitti.

"Nasıl olabilir?" dedim elimden kağıdı düşürürken. Devam ettim.
"Yani eski kral onu öldürmemiş o zaman, öyle mi?"

"Bilmiyorum, kraliçem."

Bunu öğrenmenin tek yolu, eski kral Lee Dae Joon idi. Konağına gittiğimizde kraliyet hekimi ve ana kraliçenin de orada bulunduğunu gördük.

Ana kraliçe gözleri dolu bir şekilde "Bugün babanız oldukça rahatsızlandı. Geç oldu zaten, bugünlük gidin. Bilinci de yerinde değil. Kraliyet hekimiyle ben başındayız." dedi.

Bir şey demeden onaylayarak eski kralın odasından ayrıldık. Konağıma doğru yürürken "Bir şey soracağım ama şu anki durumla ilgili değil." dedim.

Kral Hyun Joon bana baktı ve "Sorabilirsin, ne olursa olsun." diyerek gülümsedi.

"Eski kral Lee Dae Joon'a hiç gücendin mi? Geçmişte olanlardan ötürü..."
"Kendi öz babam bile beni kabul etmemişken bana babalık yapmış. Nasıl gücenebilirim ki? Aksine ona minnettarım."

Gülümsedim ve elini tuttum.

***

Ertesi gün olduğunda Kral Hyun Joon ile birlikte öğle yemeğimizi saray bahçesinde yiyorduk. Kral Hyun Joon duraksadı ve dikkatle bana bakmaya başladı.

"Bu aralar iştahın baya yerinde."
"Şişman bir kraliçe olacağımdan mı korkuyorsunuz?"

"Hayır. Sadece şaşkınım. Eomuk sevmediğin için asla yemezdin ama şu an yiyorsun."
"Ah, haklısınız. Gerçekten ne olduğunu bilmiyorum."

Konuşurken bile yemek çubuklarımı bırakmadığım için Kral Hyun Joon gülerek yemek yemeye devam etti.

***

Konağıma geldiğimde Bakan Kim'i beni beklerken gördüm. Beni görür görmez "Kraliçe majesteleri. Sizi görmek ne güzel." diye başını eğerek selamladı yapmacık bir tavırla.

Bakan Kim'e baktığımda aklıma ağabeyim sandığım Lee Kwan Joon'un babası olduğu aklıma geldi.

Peki, herkes cezasını çekerken eski kral neden Bakan Kim'i cezalandırmamıştı? Asıl cezalandırılmayı hak eden birisi o, değil miydi?

İçeri geçtiğimizde çok gecikmeden söze girdi.
"Artık başlama vakti geldi. Sizi tanıştıracağım biri var." dedi ve kapıya doğru seslendi.

"İçeri gir!" Bakan Kim'in seslenmesiyle içeriye uzun boylu, genç bir adam girdi.

Beni eğilerek selamladıktan sonra Bakan Kim'in yanına oturdu. Bakan Kim güldü ve konuşmaya başladı.

"Yeğenim, Kang So Hyuk. İleride bizim için önemli işler başaracak. Sizin sayenizde tabi."

Kang So Hyuk gülümsedi ve "Kraliçe majesteleri, güzel olduğunuzu duymuştum. Ama bu kadarını beklemiyordum." dedi.

Nedense bu iltifat hiç hoşuma gitmemişti.

Bakan Kim, Memur Kang'ın kraliyet konseyinde yer edinmesini istiyordu. Bu yüzden de beni kullanacaktı.

Dediklerini dinledim ve onaylamış gibi yaptım. Bir an önce Bakan Kim'in icabına bakmalıydık.

***

Hava kararmadan önce Ana kraliçeyi ziyaret etmek istedim. Kızı olduğumu hala bilmese de, ben onun annem olduğunu biliyordum. Bu yüzden onu gördüğümde sarılmak istiyor lakin kendimi zor tutuyordum.

Birlikte çay içerken birden terlemeye başladım. Ana kraliçe eliyle hafifçe alnıma dokundu.

"Ateşin var gibi. İyi değilsin." dedi.
"Bugünlerde sık sık oluyor ama sonra geçiyor. Önemli bir şey değil, Ana kraliçem."

Ana kraliçe bu yaptığım şeyin ihmalkarlık olduğunu söyleyerek kraliyet hekimini çağırdı. Kraliyet hekimi yanındaki bayan şivestere (hemşire/ebe) beni alttan muayene etmesini söyledi.

Şivester alttan muayene ettikten sonra yüzünde bir ciddiyet oluştu.
"Ne oldu? Yoksa yoz muyum?" dedim endişeyle.

Ciddi ifadesini bir anda tebessüme bıraktı.
"Hayır efendim, gebesiniz. Tebrik ederim Kraliçe majesteleri!"