Joseon: İntikam

#50#

Kutuyu açtığımda içinde norige (geleneksel kıyafet olan hanboka takılan askılı süs -fotoğrafta-) gördüm. İşlemeli ve incili bir norige idi. Değerli olduğu da belliydi. Elimde tutarken gözlerimden birkaç damla yaş süzülüverdi.

---

"Ağabey. Doğum günüm yaklaşıyor."
Ağabeyimin on yıl önce tahtta olduğu vakitti.

Bana gülümseyerek "Özel bir isteğin mi var yoksa?" diye sordu.

"Norige istiyorum."

Güldü.

"Jung So Yeon yüzünden değil mi?"

Dudağımı büktüm. Anlamıştı.

Jung So Yeon, kraliçenin hısmından sahip olduğumuz kuzenimizdi.

O gün ziyaretime gelmişti. Joseon pazarından aldığı norigeyi takmıştı ve kıskanmıştım.

Kraliyet sarayının dışında her şeyi görüp bildiği için de hep ona gıpta ederdim zaten.

"Sana Joseon'daki en güzel norigeyi alacağım." diye devam etti.

Gülümseyerek yerimde zıplamıştım.

O zamanlar çocuk olduğum için ağabeyimin tahtta çıktığı için mutlu sanıyordum, her şeyi de elde edebileceğini. Ertesi gün tahttan zorla indirileceğini ve bizim de iki gün sonra saraydan ayrılacağımızı nereden bilebilirdim ki?

---

Gözlerimden yaşlar süzülürken Kral Hyun Joon elimi tutuyordu.

Kral Hyun Joon'a baktım ve elimde tuttuğum norigeyi göstererek "Joseon'daki en güzel norige, değil mi?" dedim.

Kral Hyun Joon başıyla onayladı.

"Evet, öyle. Daha güzelini ben bile sana veremem. Çünkü yok." dedi.

Gözlerimden yaşlar süzülürken elimi ağabeyimin mezarının toprağında gezdirdim.

Güçlükle "Teşekkür ederim, ağabey." diyebildim.

***

Kraliyet sarayına geldiğimizde Kral Hyun Joon'da benim konağıma geldi. Beni yalnız bırakmak istemiyordu.

"İyi misin?" diye sordu.

"Onu özlüyorum."

Başımı, Kral Hyun Joon'un göğsüne yasladığımda az da olsa huzur bulabilmiştim.

Baş nedimenin kapı arkasından "Ana kraliçe tarafından çağrılıyorsunuz, Kraliçe majesteleri." diye seslenivermesiyle kendimi toparlamaya çalıştım.

***

Ana kraliçenin konağına geldiğimde beni gördüğü için oldukça mutlu gibi görünüyordu.

Bu, Lee Min Young olduğum için olan mutluluktan farklı gibiydi.

Eğilip selamladıktan sonra karşısına oturdum.

"Nasılsın, güzel kızım?"

Yüzüme yalandan bir tebessüm kondurdum.

Ana kraliçenin baş nedimesinin yosun çorbası getirmesiyle neler olduğunu anlayıverdim.

(Yosun çorbası, doğum günlerinde mutlaka içilir.)

"Doğum günün bugün. Birlikte geçirdiğimiz ilk doğum günün."

Sinirlendiğimi belli etmemeye çalışarak kaba bir tavırla "Yosun çorbası sevmem ben. Götürün." dedim baş nedimeye.

Ana kraliçe, baş nedimeye gitmesini söyledi. Hala önümde durmaya devam eden yosun çorbası beni daha da çok sinirlendiriyordu.

"Ben böyle basit şeylerin hayalini kurdum. Kızımın doğum gününde kendi yaptığım yosun çorbası içtiğini görmek gibi."

Hiçbir şey söylemeden ayağa kalktım. Eğilip selamladıktan sonra odadan öylece çıkıverdim.

***

Konağıma geldiğimde Kral Hyun Joon hala benim konağımdaydı.

"Bu gece yalnız kalmak istiyorum. Lütfen, majesteleri." derken yüzüne bile bakmadım.

Kral Hyun Joon bana sarılmak istediğinde geri adım atıp çekildim.

"Bende zor zamanlar yaşıyorum, Min Young. Ama güçlü kalmaya çalışıyorum."

"Beni güçsüz olduğum için mi suçluyorsun o halde?"

"O ne demek? Ben öyle bir şey demek istemedim. Bunu sende biliyorsun. Sadece..."

Dayanamayarak sözünü yarıda kestim.

"Sadece yalnız kalmak istiyorum. Kral olduğun için eşin ve cariyelerinin ne zaman gitmesi gerektiğine sen karar verdiğin için mi bu kadar zor geldi?"

Kral Hyun Joon bana baktığında gözlerinde bana öfkeden fazla kırgınlık olduğunu anlayabilmiştim. Gücendiğini anlasam da çok fazla önemsemedim.

***

Bütün gece uyuyamamıştım. Sabaha doğru ağlamaktan şişmiş gözlerle uyuya kalmıştım.

Baş nedime, sabah yemeğimi getirdikten sonra "Size bir şey söylemem gerek. Ben de sadece duydum, kraliçe majesteleri." diye ağzında bir şeyler geveledi.

"Fazla uzatmadan direk söyle." dedim kaba bir tavırla.

Elimdeki yemek çubuklarını kenara koydum ve baş nedimeye baktım.

"Kral majesteleri, kraliyet konseyinde Eski kral majestelerinin yeniden tahtta geçme mevzusunu dile getirmiş."