Zover weg en zo dichtbij (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 2

Haar rondje was langer geworden dan ze van te voren gepland had. Het fijn om buiten te zijn, het was goed weer en ze had er goed ingezeten. Het was in elk geval een nieuw record geweest wat ze in kilometers had gelopen. Ze zat momenteel dan ook uiterst goed in haar vel. Daar kon haar partner nog eens een voorbeeld aannemen met zijn nukkige buien. Het ene moment dan vond hij alles best en was hij de meest lieve en zorgzame man die ze kende, en het volgende moment was hij aangebrand om alles. Al had ze een vuile sok laten slingeren, kon hij al kwaad worden.
'Eef' stapte hij met twee plastic tasjes in zijn hand naar binnen.
'Ik kom eraan' riep ze naar beneden terwijl ze haar haren gauw in een knot bond.
'Heb je lekker gereden' vroeg ze belangstellend toen ze zich bij haar partner in de keuken voegde.
'Ja hoor' knikte hij glimlachend. Zo op het eerste gezicht was zijn humeur er in elk geval van opgeknapt. 'En jij lekker gelopen' bekeek hij haar uitvoerig.
'Ja. Ik heb nog nooit zover gelopen' vertelde ze hem enthousiast. Ze was er maar wat trots op.
'Dus nu ben je helemaal kapot' grapte hij terwijl hij wel beter wist. Eva was niet zo snel kapot te krijgen, en echt heel vermoeid zag ze er ook niet uit.
'Wel nee joh, ik heb nog energie genoeg hoor' schudde ze dan ook wild met haar hoofd. 'Dus als je nog wilde plannen had' deed ze er nog een schepje bovenop.
'Zullen we eten' praatte hij er gauw overeen terwijl hij de tasjes begon uit te pakken.
'Wat heb je gehaald' was ze reuze nieuwsgierig wat hij meegenomen had.
'Ik dacht laat ik eens gek doen' zette hij de doosjes op tafel.
'En wat zit erin' had ze niet het lef ze voor haar beurt open te maken. Dan zou ze van Wolfs weer een tik op haar vinger krijgen dat ze gewoon geduld moest hebben.
'Die is voor jou' knikte hij goedkeurend dat ze het open mocht maken.
'Oh lekker shoarma' beviel het haar wel.
'Ja goedgekeurd' schoof hij bij aan de tafel.
'Ja lekker' knikte ze goedkeurend terwijl ze haar mond vol propte. 'Hier was ik echt aan toe' genoot ze er zichtbaar van.
'Gelukkig maar' was hij tevreden als zij ook tevreden was. Hij dacht dat niks het bij Chinees halen zou, maar hij had toch een goede keuze gemaakt.
'Dat was echt lekker' ruimde ze even later de legen bakjes van de tafel op. 'Wil je koffie' bood ze haar partner aan nu ze toch in de weer was.
'Of wilde je toch iets anders' deed ze een nieuwe poging terwijl ze haar best deed om verleidelijk te kijken.
'Wat is er Wolfs' merkte ze gewoon aan hem dat er iets was.
'Niks hoor' schudde hij ontkennend zijn hoofd.
'Ik zie het aan je. Je kunt me toch alles vertellen' wilde ze hem op zijn gemak stellen.
'Er is echt niks' bleef hij erbij. 'Doe maar koffie' praatte hij er vervolgens gauw overheen.
'Met of zonder' hield ze zijn favoriete fles omhoog.
'Zonder' schudde hij zijn hoofd. Nou als hij geen whiskey wilde, dan was het echt goed mis.