Zover weg en zo dichtbij (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 20

Net toen hij halverwege was en zijn adem zacht uitblies over haar buik wist ze het zeker. Ze hoorde zijn telefoon afgaan.
'Volgens mij gaat je telefoon' attendeerde ze hem er dan ook op.
'Nee joh' wuifde hij het weg. Hij wilde niks van zijn telefoon weten, hij was nu met haar bezig en ze liet het allemaal toe. Beter kon het niet.
'Jawel ik weet het zeker' drukte ze de deurklink naar beneden zodat de deur van de badkamer openging en behalve de kou naar binnen kwam, was ook duidelijk het geluid van zijn telefoon te horen.
'Fuck. Ben zo terug' gooide hij haar handdoek in de wasbak, drukte snel nog een kus op haar lippen en rende poedelnaakt de badkamer uit. Een blik op haar wekker zei hem al genoeg, dit was hun baas, ze waren te laat. Ze waren ook zo in elkaar opgegaan dat ze eigenlijk de tijd totaal vergeten waren.
'Wolfs' besloot hij dan ook maar een poging te doen om slaperig over te komen.
'Meneer Wolfs' hoorde hij de strenge toon van zijn chef.
'Mevrouw Mechels' deed hij alsof hij verbaasd was.
'Weet u wel hoe laat het is' maakte ze hem erop attent.
'Nou ehm. Oh shit, wacht effe' wist hij zijn toneelstukje prima op te voeren. 'De wekker knippert, de stroom moet uitgevallen zijn vannacht' zoog hij uit zijn duim.
'Zorg dat jullie een beetje opschieten' leek ze erin te trappen.
'Doen we' antwoordde hij dan ook bevestigend waarna hij de verbinding verbrak.
'Dat was Mechels' stond Eva in de deuropening met de handdoek om haar lichaam heen geslagen.
'Ik was je aan het afdrogen' was dat het enige waar hij zich druk om maakte.
'We zijn te laat Wolfs. Wat heb je tegen haar gezegd' maakte zij zich daar veel drukker om.
'En droog je eigen af, m'n vloer word helemaal nat' gooide ze hem een handdoek toe.
'Dat de stroom uitgevallen moest zijn' haalde hij zijn schouders op terwijl hij zich begon af te drogen.
'De stroom. Had je echt niks beters' schudde ze afkeurend haar hoofd.
'Volgens mij geloofde ze het wel' ging hij onverstoorbaar verder.
'Droog je even in de badkamer af of zo ik wil me aankleden' keek ze hem haar kamer uit. Alsof ze net nog niet samen onder de douche hadden gestaan.
'Doe niet zo gestresst, te laat zijn we nu toch al' stelde hij haar gerust waarna hij alsnog vertrok nadat hij zijn spullen bij elkaar geraapt had. Die paar extra minuten maakte nu ook niet meer uit, ook al had hij beloofd dat ze een beetje zouden opschieten.
'Dan kan je alsnog een beetje opschieten' deed ze haar deur voor zijn neus dicht. Anders stond hij daar over een halfuur nog en dan was ze liever al onderweg naar het bureau. Wolfs had dan wel een smoes opgehangen maar ze wist als geen ander dat Mechels er een hekel aan had als je te laat kwam, ook met een goede smoes, en hun smoes was helemaal geen goede.

Oepsie 🙈