Zover weg en zo dichtbij (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 79

Nog maar eentje doen dan ☺️

Na een nacht waarin ze zich voorbeeldig hadden gedragen. Wolfs mocht bij haar slapen op voorwaarde dat er niks zou gebeuren. Terwijl ze hem er vorige keer nog toe aanzette om vreemd te gaan, wilde ze dat nu absoluut niet meer. Ze had eigenlijk best wel met Merel te doen. Wolfs trouwde alleen met haar om zichzelf te bewijzen, en om over Eva heen te komen. Dat was best wel hard. Ze had dan ook geeist dat Wolfs eerst met haar zou gaan praten voordat ze hem daadwerkelijk zou toelaten.
Uit respect is hij toen maar naar zijn oude kamer verhuisd. Eva had gelijk, hij had Merel al eens bedrogen en dat verdiende ze niet. Ondanks dat ze waarschijnlijk ook wel wist dat ze dit ging verliezen van Eva. Maar ze gaf Wolfs deze vrijheid, en dus moest hij haar ook respecteren, dat verdiende ze.
'Ik sta twee honderd procent achter mijn keuze, maar ik heb me nog nooit zo rot gevoeld. En dat terwijl ik weet dat ze het zal begrijpen. Misschien is dat het ook wel. Merel is te lief, en wat doe ik' zat Wolfs er echt heel erg mee.
'Dat moet je tegen haar zeggen' wreef Eva er nog even in alsof hij het nog niet moeilijk genoeg had.
'We zouden vandaag naar het vliegveld rijden en een willekeurige bestemming uitzoeken voor onze huwelijksreis. Denk je dat ze alsnog op reis wil, zonder mij' keek hij Eva bedenkelijk aan.
'Dat weet ik toch niet. Ik ken haar niet' haalde Eva haar schouders op. 'Maar als het een poging is om haar leed te verzachten kan je het beter niet doen' schudde ze vervolgens haar hoofd.
'Dat is het niet. Maar zij had zich er zo op verheugd om op reis te gaan, en dat neem ik der nu dan ook nog af' zuchtte hij bedenkelijk.
'Doe wat jij denkt dat goed is' legde Eva hem op.
'Zou jij het niet afkeuren dan als ik haar alsnog een reisje geef' was hij nog niet geheel overtuigd.
'Ik zeg toch doe wat jij denkt dat goed is. Je bent mij geen verantwoording schuldig' schudde Eva haar hoofd.
'Reken maar dat ik daar snel verandering in breng' grijnsde hij er spontaan van. Als hij terug kwam uit Kerkrade dan zou hij van Eva de zijne maken, en de rest van de wereld kon hem dan gestolen worden.
'Ga nou eerst maar' spoorde zij hem juist aan om eerst een eind te maken aan zijn huidige relatie.
'Oké. Ik hou van jou he, niet vergeten. En niet weggaan he, ik ben snel weer terug' legde Wolfs haar op.
'Ik zou niet durven' grapte Eva. 'En doe nou maar voorzichtig, zenuwpees' ze kende hem langer dan vandaag.
'Ik had liever iets anders gehoord' zakte hij een beetje door zijn knieën heen zodat ze op dezelfde oog hoogte waren terwijl Eva op een keukenstoel zat.
'Als je vrijgezel bent' weigerde Eva daarentegen om de woorden die ze een dag eerder wel had uitgesproken te herhalen.
'Dan ga ik dat maar doen' knikte Wolfs begrijpend. 'Maar ik hou wel van jou' drukte hij snel nog even een kus op haar lippen waarna hij uiteindelijk vertrok. Hoe eerder hij het gedaan had hoe beter, ook al wilde hij Merel haar hart niet breken. Hij kon niet anders. Eva was nou eenmaal zijn grote liefde, en daar kon niks tegenop. Ook geen huwelijk met iemand anders.

En nu, nu is dit verhaal bijna ten einde 🙈 ik wil jullie er vast op voorbereiden...