Zover weg en zo dichtbij (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 19

Het was op voorhand al te verwachten dat het niet alleen bij douchen zou blijven. Als ze eenmaal aan elkaar zaten dan eindigde dat altijd maar in één ding.
'Ik denk dat we even moeten afmaken waar we gister gestopt waren' drukte Wolfs haar dan ook al gauw tegen de tegelwand aan toen ze nog maar net goed en wel onder de douche bij hem gestapt was.
'Had je niet genoeg gehad dan' grijnsde ze uitdagend.
'Ik heb behoefte aan meer' schudde hij zijn hoofd. 'Kom hier' pakte hij haar been alweer vast.
'Die andere ook' had hij haar been om zijn middel geslagen. 'Ik hou je vast he' verzekerde hij haar ervan.
'En dan weer voor het bed kiezen zeker' zette ze zelf haar andere been al af.
'Nee nu maken we het af' beloofde hij haar terwijl hij in haar kwam.

'Dit had je gister ook best af mogen maken hoor' moest ze bekennen dat ze dit toch niet had willen missen.
'Toen had ik er geen geduld meer voor' schudde hij zijn hoofd terwijl hij zijn lippen in haar hals drukte. Hoe het mogelijk was wist hij zelf ook niet, maar hij kon nog steeds geen genoeg van haar krijgen. Het liefst bleef hij hier de hele dag wel met haar staan.
'Kom ik ga je wassen' had hij de grote spons gepakt en er een flinke dosis douchegel op gedaan.
'Denk je dat ik dat zelf niet kan' leunde ze ondeugend tegen de muur aan.
'Vast wel. Maar ik kan dat veel beter' kuste hij nu na haar hals, haar borsten en haar buik waarna hij de spons er overheen liet glijden.
'Wolfs' giechelde ze dan ook door zijn tactiek. Of het was juist zijn ondeugendheid die haar liet giechelen. Omdat ze dat herkende van zichzelf.
'Dan mag ik nu ook' trok ze de spons vervolgens uit zijn handen vandaan.
'Ik hoef niet jou douchegel hoor' attendeerde hij haar er wel op het ding eerst uit te spoelen.
'Dan ruik je de hele dag naar mij' was het voor haar juist een reden om het expres te doen.
'Dan hebben we twee Eva's op het bureau' voegde ze er lachend aan toe.
'Mag ik dan net als jou doen' grijnsde hij uitdagend.
'Hoe doe ik dan' wilde ze van hem weten.
'Nou gewoon zo hard' haalde hij zijn schouders op. 'Soms zo gemeen' voegde hij er nog aan toe.
'Wees dan maar gewoon jezelf' begon ze de spons uit te spoelen. Eén Eva was wel genoeg.
'Misschien moeten we ons eens gaan afdrogen' draaide Wolfs even later de kraan uit. Ze moesten immers ook gewoon werken.
'En als ik daar nou geen zin in heb' bleef Eva triomfantelijk staan.
'Dan doe ik het toch' haalde Wolfs zijn schouders op terwijl hij de handdoek al gereed hield om haar af te gaan drogen.
'Dan zeg ik daar geen nee tegen' liet ze hem gewillig zijn gang gaan. Zijn grote warme zachte handen die haar lichaam aanraakte. Er was niks dat haar een gelukzaliger gevoel gaf dan dat. Hoe fout het eigenlijk ook was. Dat wist ze maar al te goed. Dit kon echt niet.