Zover weg en zo dichtbij (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 80

Omdat jullie zo lief zijn... hier het laatste deel ☺️
Ondanks dat ze zich er nog niet volledig aan over had willen geven, leek het toch oneindig te duren voordat hij terug was. Misschien had hij zich toch bedacht, misschien had hij een spelletje met haar gespeeld om haar terug te pakken. Allemaal dingen die ze zich in haar hoofd haalde, zolang hij niet terug was. Ze sprong dan ook overeind toen ze de deur boven open hoorde gaan.
'He' bleef ze toch afwachtend staan. Ze wilde niet afgaan als hij haar nu alsnog zou zeggen dat hij toch met Merel verder wilde gaan.
'He' nam hij daarentegen een aantal grote passen om haar te kunnen omhelzen. Hij was blij weer bij haar te zijn.
'En hoe nam ze het op' begon Eva er uiteindelijk zelf maar over aangezien hij er nog steeds niks over los gelaten had.
'Het was pijnlijk. Al leek ik er meer last van te hebben dan zij. Alsof ze het al aan had zien komen' knikte hij terwijl hij plaats nam aan de keukentafel. 'Ze was niet eens echt boos op me, eerder teleurgesteld' sprak hij verder. 'Ik haat mezelf echt zo erg' liet hij zijn hoofd op zijn armen vallen.
'Als zij het je niet kwalijk neemt, moet jij jezelf dat ook niet doen' probeerde Eva hem op te beuren.
'Ik denk dat ik liever had gehad dat ze kwaad op me was geworden, me uitgescholden had, me een pak slaag gegeven had. Gewoon omdat ik dat verdien. Maar ze was er zo rustig onder. Ze verdiend dit echt niet' schudde hij nu met zijn hoofd.
'Sommige mensen zijn niet zo' wist Eva ook niet goed wat ze erop moest zeggen. Zij had dat alles wat hij zojuist gezegd had zeker wel gedaan als zij in Merel haar schoenen had gestaan.
'In plaats daarvan heb ik de volle laag van Fleur gekregen' haalde hij zijn schouders op.
'Ze moet mij niet meer' deed het Eva pijn.
'Het is eerder dat ze mij haat' schudde hij zijn hoofd. 'Ik wilde niks meer met jou te maken hebben, zou gaan trouwen met Merel, en nu laat ik Merel alleen en wil met jou verder. Ze zegt dat ze niks van mij begrijpt' haalde hij opnieuw zijn schouders op.
'Ze draait wel weer bij. Ik begrijp het wel. En als Merel niet kwaad op je werd, moet iemand anders het zijn toch' was haar verklaring.
'Misschien wel ja' erkende hij dat. 'Zolang jij maar niet meer kwaad op me bent' vond hij dat veel belangrijker.
'Ik denk het niet' antwoordde Eva twijfelend. 'Maar misschien dat je die twijfel bij me weg kan nemen' keek ze hem verleidelijk aan.
'Daarvoor moest ik vrijgezel zijn toch' keek Wolfs bedenkelijk op.
'Ben je dat niet dan' reageerde Eva geschokt. Speelde hij toch een spelletje met haar?
'Jawel. Maar dan moet ik dat toch ook nog maar even blijven' grijnsde hij nu uitdagend.
'Ik doe niet aan one-night stands' schudde Eva nu lachend haar hoofd.
'Zo zo jij bent wel gelijk heel wat van plan he' schoot Wolfs ook gelijk in de lach waardoor haar hoofd zo rood werd als een tomaat.
'Dat bedoelde ik niet' probeerde ze zich stotterend te verdedigen.
'Maar ik wil het ook best legaal doen' had hij nog steeds die zelfde grijns op zijn gezicht.
'Krijg ik nou de ring van Merel' kon ze het niet laten.
'Denk jij zo slecht over mij' riep hij verontwaardigd uit. Hij had niet eens een ring voor haar. 'Rustig aan zouden we het doen he, elkaar opnieuw leren kennen' wees hij haar op haar eigen woorden, zodat ze het niet als een afwijzing zou zien.
'Jaja' antwoordde ze ongeduldig. 'Ga je me nou nog vragen, of moet ik je de wind van voren geven' spoorde ze hem aan.
'Sjonge he, mevrouw rustig aan' kon hij er wel om lachen. 'Lieve mooie, knappe, eigenwijze Eva, wil je officieel mijn vriendinnetje zijn en vanuit daar kijken of er een toekomst is voor ons samen' knielde hij voor haar neer.
'Ons samen' fronste ze haar voorhoofd.
'Voor ons drieën' stak hij zijn hand naar haar buik uit. Hoe kon hij die nou vergeten.
'Wat is daarop uw antwoord' deed hij er nog een schepje bovenop.
'Ik wil jou vriendinnetje zijn' knikte Eva breeduit lachend. 'Als we dat nu dan ook gaan vieren' nam ze er geen genoegen mee.
'Wat u maar wilt madame' knikte Wolfs instemmend.
'Ik ben niet zoveel eisend. Ik heb alleen zo onwijze zin om te vrijen' drukte Eva zich tegen hem aan. Eindelijk was het toegestaan.
'Ik zal er alles aan doen om het u naar de zin te maken. Als het maar met jou is' drukte Wolfs zijn lippen op die van haar. Nu mocht het echt. Ze was de zijne. Eindelijk.
'Wolfs' zuchtte Eva even diep. 'Ik hou van jou'

Einde

Hopelijk vonden jullie het een leuk verhaal ondanks dat het minder fleva was dan jullie van mij gewend zijn. Ik vond het zelf namelijk wel leuk om het eens anders te doen.
Oja en omdat ik sommige reacties zag, er komt geen vervolg op dit verhaal. Dit was het.
Liefs 😘 ik heb in elk geval wel genoten van jullie reacties op dit verhaal.