Την επόμενη μέρα, επισκεφτηκαμε όλη την Αθήνα απο μουσικά και αρχαιολογικούς χώρους. Την μεθεπόμενη πήγαμε στο Ηρώδειο να δουμε θέατρο. Τις επόμενες στην Επίδαυρο και το Ναύπλιο. Κάπως έτσι πέρασε αυτή η εβδομαδα. Σήμερα περνουμε το τρένο για να πάμε Θεσσαλονίκη.
Καθόμαστε δίπλα. Εχουμε ερθει αρκετά κοντά τις τελευταίες μέρες. Αυτή τη στιγμη ακούμε και η δυο μουσική απο τα ακουστικά μου και εγώ εχω γείρει το κεφαλι μου στον ώμο του. Κοιταζουμε εξω.
«Να σου πω κάτι;» ρωτάει.
«Πες μου»
«Μου αρέσει όλο αυτό. Που δεν είμαι συνέχεια γύρω απο φαν, αν και τις αγαπώ πάρα πολυ, που εχω ήρεμες διακοπές και που είμαι μαζί σου» μου λέει και χωρίς να κουνηθουμε καθόλου πλέκει τις παλάμες των χεριών μας.
Κοιτάζει τα χέρια μας και χαμογελάει. Είναι πολύ πιο όμορφος όταν χαμογελάει. Χαμογελαω και εγώ στην θεα των πλεγμενων μας χεριών.
«Τι σκέφτεσαι;» με ρωτάει χωρίς να κουνηθεί.
«Αυτή τη στιγμη;! Αυτή τη στιγμη σκέφτομαι οτι εαν μείνεις εναν μηνα, μπορεί να χρειαστεί να μείνεις μόνος...»
Στο άκουσμα αυτής της φράσης ταράζεται.
«Τι;! Γιατί;»
«Γιατί...Άκου περναω υπέροχα μαζί σου και σε ξεναγήσεις και σε θέατρα και σε συναυλίες αλλά θα πάω Κύπρο για λίγες ημερες και μετα σκεφτόμουν για διακοπές σε νησί και σκέφτηκα οτι θα ηταν δύσκολο για εσένα»
Πραγματικά εύχομαι να μην είχα κανονίσει ποτέ διακοπές. Περνάω τόσο υπέροχα μαζί του...
«Τι;! Δεν θα ηταν δύσκολο για εμένα απο καμοία πλευρά! Θα έρθω μαζί σου! Αν με θέλεις και εσύ βέβαια» λέει και το πρόσωπο του σχηματίζει ενα μικρό χαμόγελο.
«Φυσικά και θέλω να έρθεις! Θα περάσουμε τέλεια! Θα πάμε για μπάνιο, θα κάνουμε βόλτες στο νησι και μπορούμε να το εξερευνησουμε μαζί!»
«Τολατρεύω όταν εχεις έτοιμες προτάσεις» μου λέει.
Χαμογελαω.
«Θα σε αφήσει ο Mendes να έρθεις ή έχει αλλά σχεδια;»
Διαβάζω το μήνυμα που μου έστειλε μόλις η Στέλλα και γελαω.
«Φυσικά και θα έρθω! Θα ερθει και εκείνος. Σκέφτομαι έκπληξη στον Βαγγέλη» γράφω.
«Ωω ναι! Θα την λατρέψει! Νομιζω θα χαρεί πιο πολύ και απο τοτε που του πήγες ενα αυτόγραφο της Σκάρλετ! Αλλά έλα λίγο πιο νωρίς γιατι έχουμε δουλεια με τα σημαιάκια»
«Εννοείται! Τα λέμε εκεί! Φιλάκια»
«Φιλια απο εμας! Για τον Mendes δεν ξέρω τι κανει...»
Χαιρετάει.
Τις τελευταίες μέρες λέει συνέχεια κάτι τέτοια για τον Shawn και μπορώ να πω πως με νευριαζει. Είμαστε μονο φίλοι! Ποτε δεν θα με έβλεπε διαφορετικά!
«Ολα καλά;» ρωτάει για το μήνυμα καθώς γερνω ξανά το κεφάλι μου στον ώμο του.
«Λέγαμε κάτι αστεία. Για την αντίδραση του Βαγγέλη βασικά όταν σε δει» λέω τη μισή αλήθεια.
Δεν χρειαζεται να τα μαθαίνει κι όλα!
«Α ωραία. Περιμένετε την αντίδραση όταν θα τραγουδήσω ενα τραγουδι μαζί του τοτε»
«Τι θα το κανεις;!» ρωταω έκπληκτη.
«Ναι!»
«Εισαι υπέροχος!!» λεω και του έδωσα, ασυναίσθητα, ενα φιλί στο μάγουλο και ξανά έγειρα στον ώμο του.
Εκείνος χαμογέλασε.
Εντάξει, ισως θα μπορουσα να τον ερωτευτω.
———————————————
3ο κεφάλαιο για σήμερα!
Ελπίζω να σας άρεσε.
Θα ανεβαίνει καινούργιο κεφάλαιο καθε μέρα από εδώ και πέρα!
ESTÁS LEYENDO
Not Only A Fan
FanficΧαμογελάει και μειώνει ακόμα περισσότερο την απόσταση μεταξύ μας. Βάζει αργά μια τούφα των μαλλιών μου πίσω απο το αυτί μου. «Μωρο μου, είσαι πολλά περισσοτερα απο μια fan» ❗ Τα ονόματα της ιστοριας είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με πρόσωπα...
