Not Only A Fan

Chapter 77

- S -

«We are the champions my friend» τραγουδάω πέρνοντας την πόρτα του σπιτιού.

«Τι έγινε; Τα βρηκατε;!» η μαμά μου εμφανιζεται απο το πουθενά. Ακολουθεί και η υπόλοιπη οικογένεια.

Σε κάποια αλλη περιπτωση θα το χαρακτήριζα πολύ παράξενο, αλλά είμαι υπερβολικά χαρούμενος για να το αναλυσω.

«Ναι!» με αγκαλιάζουν.
Είναι παντα πολύ υποστηρικτικοί, χαίρομαι που είναι οικογένεια μου.

«Ειααι τυχερός που την βρηκες» λέει ο μπαμπάς και ολοι συμφωνούν, όπως και εγώ άλλωστε. Εχει απόλυτο δίκιο, είμαι εξαιρετικά πολύ τυχερός.

«Θα πας σπίτι σας;» ρωτάει η Aaliyah με διπλή διάθεση.
Απο τη μια χαίρεται που τα βρήκαμε και θα είμαστε και παλι μαζί αλλά απο την αλλη στεναχωριεται, γιατί παρόλο που δεν ήμουν και στη καλυτερη διάθεση, περάσαμε χρονο μαζί και...της είχε λείψει αυτό.
Οπώς και σε εμένα.

«Αύριο» χαμογελάω.

«Γιατί; Θέλω να πω...τα βρήκατε»

«Απλα ήθελε να μείνει εκεί και σήμερα, δεν είναι κάτι»
Παρολα αυτά, χαίρονται που παραμένω ψύχραιμος. Είναι πρόοδος.

«Το Cd τελικά δεν της το έδωσες;» με ρωτάει ο μπαμπάς και τοτε συνειδητοποίησα πως το κρατάω στα χέρια μου.

«Το ακουσε, απλως μιλούσαμε για αυτό και το κράτησα εγώ. Ισως προλαβαινω να της το δώσω, μπορεί να θέλει να το ακούσει ξανα» γνεφουν και ανοίγω την πόρτα για να βγω εξω.

«Ευχαριστω για όλα, πάντως» τους χαμογελάω και αρχίζω να τρέχω μέχρι την πόρτα του κήπου.

Λογικά, θα έχει φτασει ηδη στο σπίτι της.

Οτάν φτανω εκεί, λιγα λεπτά αργότερα βρίσκω την πίσω πόρτα του κηπου ανοιχτή, οποτε μπαίνω απο εκει και την κλείνω πίσω μου ώστε να μην μπει κανενας άγνωστος μέσα.

Χτυπάω το κουδούνι και περιμένω λιγα δευτερόλεπτα.

Θυμάμαι τη τελευταία φορά που είχα χτυπήσει το κουδούνι εξω...

Ανοιγει την πόρτα και διώχνει κάθε αρνητικη μου σκεψη μακρια.

«Shawn, έγινε κάτι; Πως μπήκε δεν σου ανοιξα»