Chapter 75

127 13 103
                                    

- S -

Χρειάζομαι το παυσίπονο μου.
Δεν μιλάω για κάποιο φάρμακο, αλλά για εκείνη.

Την χρειάζομαι να μου πει πως όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν δεν είναι αλήθεια.
Παντα με κανει και ξεχνιέμαι με οτι με προβληματίζει και παντα νιώθω καλυτερα δίπλα της.

Χρειάζομαι τη φωνη της, την παρουσια της, το γέλιο της, το άγγιγμα της...εκείνη. Χρειάζομαι εκείνη.

Πιστευω πως αν μείνω λίγο ακόμη μόνος μου εδώ πέρα θα περάσω στην κατάθλιψη, αν δεν το εχω κανει ηδη.

Σηκώνωμαι απο το πάτωμα και βγαίνω απο το μπάνιο.

Κατεβαίνω γρήγορα της σκάλες και κατευθεινομαι προς το σαλόνι, οπου βρίσκω την μαμά μου στον καναπέ να βλέπει ενα τηλεοπτικο σόου.

Κάθομαι δίπλα της και την αγκαλιάζω. 

«Κοιτα ποιος αποφάσισε να βγει απο το δωμάτιο του και να μιλήσει» ξέρει τι έχει γίνει.

«Μαμα...»

«Οχι Shawn, ξέρεις πως έχεις άδικο» λέει το ίδιο πράγμα που μου ειπε  και ο μπαμπάς και φυσικά και η Aaliyah.
Νομίζω αγαπάει πιο πολύ την Μαρια απο εμενα...

Σκέφτομαι να τα παρατησω. Δεν απαντησε σε καμοία από τις κλήσεις που τις εκανα χθες βράδι και ουτε καν διάβασε τα μηνύματα που τις εστειλα.

Ετσι κι αλλιώς το μονο που της προκαλώ είναι δυστυχία, λύπη και φυσικά δάκρυα.

Ανοίγω ακόμη μια φορά το κινητό μου, με την ελπίδα πως ισως άλλαξε κάτι.

Τίποτα δεν άλλαξε, όλα είναι τα ίδια αλλά κι όμως έχουν αλλάξει πολλά.

Καποτε το κινητό μου ηταν γεμάτο απο μηνύματα που μου έστελνε εκείνη κατα τη διαρκεια της ημερας.
Δεν αντεχω άλλο αυτή τη κατασταση...

«Τα παρατάω» λέω δυνατά παρατώντας το κινητό στο τραπεζάκι του σαλονιού και ξαπλώνοντας πίσω στον καναπέ.

«Τι;! Φυσικα και δεν θα τα παρατησεις. Εσύ ποτε δεν τα παρατας!» μου λέει η μαμά μου.

«Ναι, δεν είναι στο αίμα σου! Εσύ είσαι αυτός που παντα μας προωθεί στο να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε» ο μπαμπάς μολις μπήκε στο δωμάτιο.

Not Only A FanWhere stories live. Discover now