Not Only A Fan

Chapter 46

Song of the chapter: Sweater Weather (- The Neighbourhood) - cover by Shawn Mendes.

Touch my neck and I'll touch yours/ you in those little high waisted shorts. One love, two mouths/ one love, one house. No shirt, no blouse/ just us you find out.

- m-

«Νομιζω οτι αυτό το βάζο πρεπει να μπει στην είσοδο» λέω περισσότερι στον εαυτό μου παρα στον Shawn.
Πλεον έχουμε μετακομίσει, επίσημα πλεον, στο δικο μας σπίτι.

«Μα εμένα μου αρέσει και εδωω» λέει εκείνος.

«Ενταξει λοιπον. Θα δεις οτι εχω δίκιο στο οτι ταιριάζει καλυτερα στην εισοδο» λέω και βάζω ενα story στο instagram. Και οι θαυμαστές λένε... Πως θα είναι καλύτερα στον μπουφέ.

Καμοία απο τις δυο επιλογές, μάλιστα...
Το βάζουμε στον μπουφέ.

«Οντως, δείχνει καλύτερα εδω» λέμε και οι δυο ταυτόχρονα.
Με κοιτάζει έντονα.

Τι έχει στο μυαλό του;
Ωχ, οχι.

Με μια γρήγορη κινηση έρχεται ακριβως δίπλα μου και αρχίζει να με γαργαλαει για λιγα δευτερόλεπτα.
Τρεχω γύρω γύρω στο σαλόνι.

Αλλα ηταν αναμενόμενο οτι θα με φτάσει γιατί είναι πιο γρήγορος απο εμενα.

Το σημείο που με φτάνει είναι στον καναπέ και με ρίχνει πανω του με αποτέλεσμα να εχω ξαπλώσει ενω εκείνος να βρίσκεται απο πανω μου και να με γαργαλαει.

Το μισώ όταν κάποιος με γαργαλαει.

«Ελαααα...σταματα!» λέω με δυσκολία και γέλια αναμεσα στις λέξεις.

Τελικα σταματάει και με σηκώνει.

Τωρα εκείνος κάθεται κανονικά ενω εγώ εχω ξαπλωσει το κεφάλι μου στα πόδια του.

Σταματάει για λίγο να με κοιτάζει και τα ματια του περιπλανούνται στον χώρο.

«Το σπίτι μας» λέει τονίζοντας το μας.

Τα ματια του επιστρέφουν σε εμενα.

«Τα καταφεραμε. Είμαι πολύ τυχερός που σε εχω» αφήνει ενα φιλο στο μέτωπο μου.

Σηκώνωμαι και τον φιλαω.
Χωρίς να διακόψει το φιλί μας, με παίρνει στην αγκαλιά του και με παει στο υπνοδωμάτιο μας.