Toronto, Canada.
Παραμονή Χριστουγέννων.
- m -
Ο Αρης την πόρτα και κάθομαι στον καναπέ του δωματίου τους.
Κλείνει την πόρτα και κάθεται δίπλα μου.
«Περιμένουμε την αδερφή σου» λεει απλα.
«Το κατάλαβα, δεν είμαι χαζη»
«Θέλεις πραγματικά να συζητησουμε το ποσο χαζή είσαι;»
«Τι εννοεις Μακρή;! Εσύ εχεις αυτό το χάρισμα της χαζομαρας!» λέω.
«Δεν θα τα βρούμε ποτέ, έτσι;» λέει και ξεφυσαει.
«Θέλεις πραγματικα κάτι τέτοιο;»
«Θέλω να με βοηθήσεις αλλά πως θα γίνει κάτι τέτοιο αν μισούμε ο ένας τον άλλον;!»
«Γίνεται! Αλλα ξα σε βοηθήσω όπως και να έχει»
«Ωραια» λέει απλα.
Μόλις έρχεται η Μαργαρίτα φευγουμε. (...)
«Wow! Είσαι πανέμορφη!» λέει ο Shawn καθώς με αγκαλιάζει και φιλάει το μάγουλο μου.
«Ευχαριστώ! Και εσύ το ίδιο»
Δεν τον εχω ξαναδεί τόσο επίσημα ντυμένο και είναι απλα κουκλος.
Μετά χαιρετάω και τους γονείς του και στην συνέχεια την Aaliyah.
«Για δες εδώ μια ομορφιά!» της λέω καθώς την αγκαλιαζω.
«Ευχαριστώ! Και εσυ είσαι πολύ όμορφη!» λέει χαμογελώντας.
Την ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρα μου και καθόμαστε ολοι μαζί στο σαλόνι μέχρι να ερθει η ωρα του φαγητού.
«Παιδιά! Εσεις μαγειρεψατε σχεδόν καλυτερα και απο εμένα!» λένε ταυτοχρονα οι μαμάδες μας.
«Οντως., εκανες και κάτι καλό!» μου ψυθιριζει ο Αρης.
Ποιος τον έβαλε δίπλα μου;
«Αν υπήρχε βραβείο ηλιθιότητας θα το έπαιρνες κατευθείαν. Θα ήμουν η πρωτη που θα ψήφιζε» του ψιθυρίζω πίσω.
«Ειμαι σίγουρος για αυτο» συνεχίζει ψιθυριστά.
«Ολά καλα;» με ρωτάει ο Shawn που κάθεται δίπλα μου απο την άλλη πλευρα.
«Ναι, μια χαρά»
Ναι, είμαι κακή ψευτρα.
Συνεχίσαμε το φαγητό μας και μέχρι τα μεσάνυχτα παίζουμε επιτραπέζια στο δωμάτιο της Aaliyah.
«Παιδιά ελάτε σε πεντε λεπτά!» φωνάζουν οι μπαμπάδες μας απο τον κάτω όροφο.
Η Aaliyah παει στο μπάνιο πριν κατέβουμε κάτω.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Not Only A Fan
FanficΧαμογελάει και μειώνει ακόμα περισσότερο την απόσταση μεταξύ μας. Βάζει αργά μια τούφα των μαλλιών μου πίσω απο το αυτί μου. «Μωρο μου, είσαι πολλά περισσοτερα απο μια fan» ❗ Τα ονόματα της ιστοριας είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με πρόσωπα...
