Chapter 89

114 12 6
                                    

- m -

Μετα το σημερινό ήμουν σίγουρη. Ποτε δεν εχω μισήσει τον εαυτό μου τόσο πολύ.

Εφυγα οσο πιο γρήγορα μπορουσα. Εκείνος, δεν το κατάλαβε καν..είχε πλήρως σοκαριστεί.

Ελπίζω να είναι καλά τώρα παρόλα αυτά...ισως οι τύψεις αρχίζουν να βαραίνουν ακόμα περισσότερο τη συνείδηση μου και επιστρέψω μονο και μονο για να δω αν είναι καλά ή χρειαζεται κάτι.

Πηγαίνω στο σπίτι των γονιών μου γιατί..ξέρω πως είναι πάντα εκεί για μένα.
Θα μείνω εκεί μονο μέχρι αύριο το πρωι.
Σκοπεύω να παώ στο Σικάγο για 3 μέρες για κάτι δουλειές που θα μπορούσε να παει ο Cameron. Επελεξα όμως να παω εγώ.
Το μόνο που θέλω τώρα είναι να κραταω το μυαλό μου απασχολημένο ώστε να μη χρειαζεται να σκέφτομαι.

Αργότερα, ισως πάω στην Ευρώπη για να είμαι οσο πιο μακρια γίνεται απο εδώ. Πρεπει να μιλήσω σοβαρά με τον εαυτό μου. Εχουμε πολλά θέματα να λύσουμε.

Παρκαρω το αυτοκίνητο μπροστά απο το σπιτι και αφού βγω πηγαίνω γρήγορα προς την πόρτα του σπιτιού.
Εχει αρχίσει να ψιχαλίζει.

Η μαμά ανοίγει την πόρτα αμέσως.
Δεν χρειάστηκε ουτε λεξη.

«Του το ειπες, έτσι δεν είναι;» ρώτησε απλα εαν και ηδη ήξερε την απάντηση.
Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

«Ωω αγάπη μου..» με τράβηξε προς τα μέσα και τύλιξε τα χέρια της γύρω μου.

Η αλήθεια ηταν πως δεν ήθελα καν να έρθω εδώ, δεν θέλω να τους αναστατωσω με αυτό ενω θα πάνε ταξίδι στην Ιταλία.
Απο την αλλη όμως...χρειάζομαι τη μαμά μου οσο ποτε.

Εκλεισε με το ποδι την πόρτα πίσω μας και πηγαίνουμε αργά στο σαλόνι.

«Λοιπον...πως πήγε;» ρωτάει ο μπαμπάς μου απο τον καναπε.

«Θεε μου...αν πήγαινε καλά θα πιστεύεις πως θα ηταν έτσι;!» απαντάει η μαμά.

«Γλυκια μου...δεν χρειαζεται να στεναχωριεσαι για αυτό. Ολά θα πάνε καλυτερα, σου το υπόσχομαι» ερχεται πιο κοντά μας και μας αγκαλιάζει.
Εκείνη τη στιγμη ξεσπαω σε λυγμούς. Τίποτα δεν θα παει καλυτερα.

«Σσσ» προσπαθουν να με ηρεμήσουν.

«Ελα, κάθισε στον καναπέ και πες μας τι εγινε. Θα νιωσεις καλυτερα» με παροτρύνει η μαμά.

Not Only A FanWhere stories live. Discover now