Not Only A Fan

Chapter 81

- m -

Σήμερα είδα ενα ντοκιμαντέρ για την καλη διατροφή και απλα κατάλαβα οτι πρεπει να αλλάξω καποιες διατροφικές μου συνήθειες.

Αρχικα, θα αρχίσω να τρώω πιο πολλούς ξηρούς καρπούς. Θα ξεκινησω με τα καρύδια, στη συνέχεια θα επεκταθω και σε άλλους.

Αυτή τη στιγμη, βρίσκομαι εξω σε ένα μπαρ με την Ariana, τον Cole, τον KJ, την Lili και τη Camila (Mendes), συζητάμε περί ανέμων και υδάτων.

«Μα γιατιιι;!» απορεί με τα μαλλια μου ο Cole.
Μετα την επίσκεψη μου στο κομμωτήριο, τα μαλλια μου αν και πιο υγείες, είναι πιο κοντά.

«Τώρα δεν θα μπορω να σε λέω Ραπουνζέλ!» συνεχίζει και γελαμε.

«Εγω πάντως ακόμα μπορω να την λέω ζελεδακι» λέει ο KJ και δείχνει το αναψυκτικό κόλα που πινω.

«Νομιζα πως μονο εγώ σε έλεγα ζελεδακι!» η Lili κοιτάει εχθρικά τον KJ.

Εχουμε δεθεί ολοι πολύ τελευταια.
Οι χαρακτηρες μας συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.

Το τηλέφωνο μου χτυπαει, περιορίζοντας λίγο τα γέλια μας.  Είναι ο Αρης.

«Παρακαλώ;»

«Εγώ σε παρακαλώ...να έρθεις γρήγορα στο μαιευτήριο γιατί έρχεται ο Μακρής Junior και βιάζεται λίγο! Εχω πάρει ηδη τον Shawn, είναι στον δρόμο»
Ερχεται ο ανιψιός μου!!

«Η Μαργαρίτα γεννάει, πρεπει να φυγω» τους ενημερωνω και χαμογελανε και εκείνοι με τα ευχάριστα νεα.

«Δωσε φιλάκια στο μωρο κι απο εμας!» με αγκαλιάζει γρήγορα η Ariana.
Αφήνω χρήματα στο τραπέζι για το αναψυκτικό και φεύγω γρήγορα.

Φτανω σχετικα γρήγορα στο μαιευτήριο καθώς η απόσταση δεν ηταν μεγάλη.

Εχω πάρει μπλε μπαλονια και εναν λούτρινο ελέφαντα.
Παλι καλά που δεν φορεσα τακούνια σημερα!

Βρίσκω το δωμάτιο γρήγορα και αφήνω τα μπαλόνια και το αρκουδάκι στο δωμάτιο.
Ερχεται ο Shawn.

Μόλις θυμήθηκα την γέννηση της Κατερίνας, στην Ελλάδα.
Ειμασταν τσακωμενοι τοτε...

Αγκαλιαστηκαμε και δώσαμε ενα γρήγορο φιλί.
Βγήκαμε εξω.

Είναι και οι υπόλοιποι εδώ, φιλοι και λιγοστοί συγγενείς.

Ο Αρης έρχεται τρέχοντας.
«Η Μαργαρίτα θέλει μια απο εσάς» λέει και δείχνει εμένα και την μαμά μου.

«Εγώ πήγα στην Κατερίνα, οποτε μπορείς να πας εσυ» χαμογελάω στη μαμά μου.
Αν ειχαμε χρόνο θα έφερνε αντίρρηση αλλά δεν προλαβαινουμε.
Σηκώνεται απο την θέση της και ακολουθεί τον Αρη στο δωμάτιο τοκετού.

Οση ωρα περιμένουμε να βγει καποιος να μας πει νέα, κοιταζουμε τα υπόλοιπα νεογέννητα απο το παράθυρο.

«Ειναι πολλά» διαπιστωνω.

«Ναι, αλλά κοιτά ποσο μικροσκοπικά είναι...να, αυτό εκεί ξύπνησε» με αγκαλιάζει.
Υποθέτω ευθύνεται το κλιμα.

«Ειναι μικρά θαύματα της ζωής! Ξέρεις ποσο ανυπομονοι θα είναι οι γονεις τους για να τα κρατήσουν στην αγκαλιά τους;»

«Υποθετω πολύ. Εδώ μέχρι και εγώ θέλω να τα αγκαλιασω» παραδέχομαι.

«Αωω δεν ήξερα πως ειχες μια ευαίσθητη καρδια για τα μωρα»

«Τι εννοεις; Απο παντα αγαπουσα τα παιδιά»

«Τα αγαπουσες όμως τόσο πολύ ώστε να θέλεις να αποκτήσεις ενα;»

«Τοτε; Σίγουρα οχι»

«Τωρα;»

«Τωρα...ναι» απαντώ.

«Αληθεια; Τι σου άλλαξε γνώμη; Τι αλλαξε;»

«Εσυ. Εσύ με αλλαξες» αφήνω ενα φιλί στα χείλη του.

«Για μισο...δηλαδή θελεις και εσυ να κάνουμε μωρο;» είναι χαρούμενος.
Γνέφω θετικά.

«Ναι! Επιτέλους!» (...)

«Είναι πανέμορφος» λέω καθώς τον κραταω στα χέρια μου»

«Το δικό μας θα είναι πιο ομορφο» ψιθυρίζει ο Shawn στο αυτι μου και χαμογελάω.

«Απο τον πατερα του πήρε» λέει ο Αρης και χαμογελάει.

«Λαθος, απο την θεία του πήρε» λέω εγώ.

«Απο που κι ας που να πήρε απο εσένα;»

«Εγω και η Μαργαρίτα προερχομαστε απο τα ίδια γονίδια, θυμασαι;»

«Αα ναι, σωστα»

«Το παραδέχθηκε!» παρατηρώ.

«Δεν παραδεχθηκα τίποτα! Συμφώνησα σε αυτο με τα γονίδια. Μωρο μου πες!» απευθύνεται στην Μαργαρίτα.

«Σταματηστε επιτέλους τις χαζομαρες. Από εμένα πήρε το παιδι!» γελαμε.

—————
Ξέρω οτι ηταν μικρο κεφάλαιο αλλα θα επανορθώσω ανεβάζοντας ακόμη ενα αυτή την εβδομάδα!
Πείτε μου πως σας φάνηκε!