Chapter 70

119 11 127
                                    

- m -

Το μοναδικό άτομο που δεν περίμενα να δω εδω, στέκεται μονο λιγα μετρα μακρια.

Νόμιζα πως δεν είχε χρονο για διασκέδαση στη ζωή του. Ναι, ακόμη και τα σαββατοκύριακα.

«Μαρια! Πως είσαι;» μιλάει δυνατά για να ακουστει λόγω της δυνατής μουσικής και τυλίγει τα χέρια του γύρω μου σε μια αγκαλιά που δεν ανταποκρίνομαι.

«Jordan» λέω απλα και σχηματιζω ενα μικρο χαμόγελο στο προσωπο μου.

Δεν είναι ψεύτικο όμως, χαίρομαι κάπως που τον συνάντησα.

Δεν τον βλέπω σαν τον "κακό πρωιν".
Πέρασα 2 χρόνια απο τη ζωή μου μαζί του και ανεξαιρέτως τον τελευταιο χρονο, πέρασα όμορφες στιγμές μαζί του και έμαθα πολλά πραγματα τόσο για τη ζωή οσο και για τις ανθρώπινες σχέσεις.

«Εχω παρα πολύ καιρό να σε δω. Πως είσαι;»

«Ειμαι πολύ καλά, εσύ;»

«Και εγώ. Δεν είχα την ευκαιρία να σε συγχαρώ για τον γάμο σου με τον Shawn απο κοντα οποτε...συγχαρητήρια! Είμαι χαρούμενος για εσάς παιδιά» φαίνεται να το εννοεί.

«Σε ευχαριστούμε. Πως είναι τα πράγματα με τη δουλεια;» τον ρωταω για να συνεχίσω τη συζητηση, δεν θέλω να φανώ αγενής.

Υπο αλλες συνθήκες θα τον ρωτουσα για τη σχέση του αλλά δεν είμαι σίγουρη οτι έχει καθώς η δουλεια του είναι το σημαντικότερο πράγμα για εκείνον.

«Καλα, αν και απο τοτε που χωρίσαμε δεν είμαι τόσο αφοσιωμένος οσο ήμουν. Η συζήτηση που κάναμε την τελευταια φορά με βοήθησε πολύ στο να αναλογιστω πως η δουλεια δεν είναι η ζωή μου και πως πρεπει να βγαίνω εξω και να διασκεδαζω και...ξερεις, να δίνω περισσότερη σημασία στα ατομα που αγαπω»

«Μπραβο Jordan, χαίρομαι πολύ για εσενα» λέω απλα αλλά χαμογελάω.

Είναι τεράστια πρόοδος για εκείνον. Οτάν ημασταν μαζί ήμουν περισσότερες ώρες μόνη μου παρα μαζί του.
Κι όταν ημασταν μαζί, δεν έδειχνε την αγάπη, έστω και αυτή τη λιγη που είχε για εμένα.

Δεν έδειξε ποτε τα συναισθήματα του για εμενα.
Δεν ζήλεψε ποτε όταν εβγαινα με αλλά αγόρια και ποτέ μα ποτε δεν μου είπε πως του λειπω.

Not Only A FanWhere stories live. Discover now