Not Only A Fan

Chapter 95

(λόγω του ότι απουσιάζω λίγο καιρό από το wattpad, προτείνω να διαβάσετε ξανά το προηγούμενο κεφάλαιο για να φρεσκαριστεί η μνήμη σας σχετικά με την πλοκή της ιστοριας. Ευχαριστώ που είστε ακόμη εδωω)

- m -

Πλησιάζω κοντά του και προσέχω καλύτερα τα στοιχεία που αναγράφονται στο χαρτί με τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
Έχει δίκιο! Αυτή δεν είναι η ομάδα αίματος που έχω, άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχει γίνει κάποιο μπέρδεμα ή κάτι τέτοιο.

Κοιταζόμαστε ταυτόχρονα. Στο πρόσωπο του είναι εμφανές το συναίσθημα της ελπίδας, όπως και στο δικό μου άλλωστε.

Κοιτάζω το μεγάλο ρολόι στον τοίχο πίσω μας. Η ώρα έχει περάσει από 10. Ίσως αύριο..

"Είναι αργά, θα μιλήσω μαζί της αυριο" λέω αναφερόμενη στη γιατρό μου.

"Μιλήσουμε" με διορθώνει.
"Είμαστε μαζί σε αυτο" συνεχίζει και καλύπτει τα μάγουλα μου με τις παλάμες του. Πλησιάζει λίγο ακόμη και αφήνει ένα φιλί στα μαλλιά μου.

Εκείνη τη νύχτα δεν κοιμηθήκαμε πολύ. Ο ενθουσιασμός για την ελπίδα που μπορεί να υπάρχει ακόμη δεν άφησε τον υπνο να μας παρασύρει σε όμορφα όνειρα ή σε εφιάλτες.

Το επόμενο πρωί, η κούραση ήταν αρκετά εμφανής. Χρειάστηκαν 2 στρώσεις concealer και μια μεγάλη κούπα καφέ για να είμαι και να φαίνομαι ξύπνια. Ο Shawn, αντίθετα, δεν είχε τόσο μεγάλο πρόβλημα. Για κάποιο λόγο φαινόταν σαν να κοιμόταν για 9 ώρες.

Η γιατρός μου, μου έστειλε μήνυμα πως μας περιμένει στο γραφείο της. Αποφασίσαμε να μη χάσουμε περισσότερο χρόνο και να πάμε αμέσως. Σε 15 λεπτά θα ήμασταν εκεί.

Η διαδρομή ήταν λίγο άβολη, για εμένα. Τα αισθήματα της νευρικότητας, της αγωνίας και του άγχους δεν μπορούσαν να φύγουν από πάνω μου. Η μουσική που έπαιζε στο αυτοκίνητο δεν βοηθούσε την κατάσταση. Το kiwi του Harry με έκανε να ήθελα να φωνάξω και να σπάσω πράγματα, εκτός του να χορέψω και να τραγουδήσω.
Μη με παρεξηγείτε, αγαπώ αυτό το τραγούδι, όπως και τα υπόλοιπα και φυσικά τον Harry απλώς...Η διάθεση μου είναι περίεργη τελευταία. Και η σκέψη πως αυτή μπορεί να οφείλεται σε ένα...μωρό με κάνει να τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο. Το ότι επιτέλους θα μάθω, με ανακουφίζει απίστευτα πολύ.

"Μωρό μου, ηρέμησε...όλα θα πάνε καλα" ο Shawn ακουμπά απαλά το χέρι του στο γόνατο μου και τότε συνειδητοποιώ πως έχουμε φτάσει στον προορισμό μας.

Τον κοιτάζω μόνο για να δω πως μου χαμογελάει. Το χαμόγελο του μου δίνει κουράγιο• πάντα γινόταν έτσι.

Του χαμογελάω ως απάντηση και βγαίνουμε από το αυτοκίνητο.

Μόλις μπαίνουμε μέσα στο χώρο, βρίσκεται μια καινούργια κοπέλα στη θέση της γραμματέας. Περίεργο, η προηγούμενη ήταν πρόσωπο που εμπιστευόταν πολύ η γιατρός.

"Η γιατρός σας περιμένει στο γραφείο της" χαμογελάει και μας συνοδεύει μέχρι εκεί.

"Καλώς τα παιδιά. Μαρία, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω και εσένα Shawn που σε γνωρίσω από κοντα" κάνουμε τις χειραψίες μας και καθόμαστε στις πολυθρόνες απέναντι από το γραφείο της.

"Είχα και εγώ αυτή την υποψία μα όταν το έψαξα περισσότερο η αδερφή σου μου είπε πως βρίσκεσαι σε ταξίδι στην Ευρώπη, έτσι αποφάσισα να μην ενοχλήσω λόγω της..αμ..καταστασης. Ξέχασα να ρωτήσω...πως αισθάνεσαι; Με τις πρωινές ζαλάδες και τα συμπτώματα, θέλω να πω" μετά από αυτό, αισθάνομαι λίγο αβολα. Πώς γνωρίζει για αυτα; Συμπτώματα από τι;

"Εμ..αρκετά καλά, υποθέτω. Με συγχωρείτε, αλλά πως γνωρίζετε για αυτα;" την ρωτάω και εκείνη χαμογελάει.

"Υποθέτω πως η Μαργαρίτα δεν σου μίλησε...τότε εγω είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως τα αποτελέσματα σας μπερδεύτηκαν με κάποιας άλλης και πως προφανώς είναι λάθος. Οι εξετάσεις σας πριν 3 μήνες περίπου, έδειξαν πως είστε έγκυος. Συγχαρητήρια, περιμένετε παιδί!" λέει εκείνη και μου έρχεται πιο ξαφνικά από ότι περίμενα. Θέλω να πω πως ακόμα και αν είχα προετοιμαστεί λιγάκι σε περίπτωση που θα συνέβαινε...Δεν το πίστευα αρκετά.
Το χαμόγελο στο πρόσωπο μου μεγαλώνει και κοιτάζω τον Shawn. Δεν τον έχω δει να χαμογελά τόσο πολύ, εκτός από τότε που του είπα Ναι στην πρόταση γάμου που μου εκανε λίγα χρόνια πριν.

"Μωρό μου θα κάνουμε μωρό!" λέει ενθουσιασμένα και σηκώνεται από τη θέση του για να με φιλήσει και να με στριφογυρίσει δύο φορές στον αέρα. Μετά θυμήθηκε πως περιμένουμε μωρό, λογικά, και με άφησε όσο πιο ομαλά μπορούσε κάτω.

"Μπορούμε να μάθουμε το φύλο;" ρωτάει ενθουσιασμένα τη γιατρό.

"Ναι, πιστεύω θα είναι εμφανές τώρα" κοιτάζει και εμένα για επιβεβαίωση.

"Ωραία, τοτε" απαντάω και μας λέει να την ακολουθήσουμε στο διπλανό δωμάτιο που γίνονται οι σχετικές εξετάσεις.

Ο Shawn με κρατάει λίγο πιο πίσω για να μου πει άλλη μια φορά πως με αγαπάει άπειρα πολύ και να με φιλήσει.
Πλέκει τα δάχτυλα μας μεταξύ τους καθώς προχωράμε στο διπλανό δωμάτιο.

--------------------
Τι φύλο πιστεύεται πως θα είναι το παιδι;🦋🦋🦋