Not Only A Fan

Chapter 60

- m -

«Δηλώνω συγκινημένος» λέει και γελαω.

«Συγκινημένος;»

«Ναι! Σε ξερω απο τα δεκαέξι σου. Μάλλον απο τα δεκαπέντε! Και τοτε ήσουν μια συνομήλική μου που με υποστήριζε στο ταξίδι μου με τη μουσική. Σε κάθε συναυλία ήσουν εκεί και σιγά σιγά, αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Στη συνέχεια γίναμε παρα πολύ καλοί φίλοι. Αργότερα κολλητοί. Και μετα απο κάποιο καιρό, με παντρεψες με τον έρωτα της ζωής μου» λέει χαμογελώντας για την Ανθη.

«Και τώρα, παντρεύτηκες. Εγώ σε πάντρεψα. Εγώ και η Ανθή. Ποτε μεγάλωσες;» λέει και με αγκαλιάζει σφικτά.
Ανταποκρίνομαι και εγώ στην σφικτή αγκαλιά του.

«Υποσχεσου μου πως θα είσαι παντα το κορίτσι όπως τοτε. Μια πριγκίπισσα μου, μια ξεχωριστή για εμένα πριγκίπισσα. Πως όλο αυτό δεν θα σε αλλάξει, εκτός κι αν είναι για το καλυτερο. Κοίτα, ξέρω τον Shawn και ξερω πως δεν πρόκειται να σε πληγώσει γιατί σε αγαπάει πολύ, αλλά φοβάμαι. Πες μου πως είναι λογικό!» λέει γελώντας.

«Ω Βαγγέλη...Είναι απολύτως λογικό, ολοι έτσι είναι. Ετσι ημουν και εγώ στον γαμο σας. Αλλά ξέρω πως αυτό είναι για το καλυτερο και χαίρομαι υπερβολικά πολύ που είστε μαζί. Σου υπόσχομαι πως δεν θα γίνω μίζερη και πως θα παραμείνω αυτή που είμαι. Η νουμερο 2 φαν σου, παντοτινή» του χαμογελάω.
Χαμογελάει και εκείνος και είναι έτοιμος να ρωτήσει γιατί δεν είμαι η νουμερο 1.

«Γιατι η νουμερο 1 είναι εκείνη» τον προλαβαίνω δείχνοντας την Ανθή.

«Ναι, ειμαι πολυ τυχερός. Και εγω να ξέρεις, είμαι ο νουμερο 2 φαν σου. Φαντάζομαι ξέρεις ποιος είναι ο νουμερο 1»

«Ω ναι, ξέρω!» του λέω.

«Και αυτό το εννοώ ε! Δεν ήσουν μαζί του όταν κυκλοφόρησε το καινούργιο σου τραγουδι! Ενα θα σου πω: υπερβολικός ενθουσιασμός!» λέει και γελαμε.

«Βέβαια και εγώ έτσι ήμουν αλλά εκείνος το παρακανε» συνεχίζει.

«Πάμε να καθησουμε; Κουράστηκα λίγο» λέμε ταυτόχρονα και πήγαμε να καθησουμε.
Φαγαμε λίγο γλυκό και μιλούσαμε.

«Βλέπεις την Ανθη;» ρωτάει εκείνος.

«Οχι, εσύ τον Shawn;»

«Ναι, εκεί είναι. Μιλάει με τα παιδιά» λέει και δείχνει την Στέλλα και τον Κυριάκο.

«Να τη!» λέω και σηκώνωμαι πανω σηκώνοντας το χερι μου για να μας δει.

«Εδώ είστε; Σας έψαχνα» λέει και δείνει ενα φιλί στον Βαγγέλη.

«Μαρια!» φωνάζει ο Αρης τρέχοντας προς το μέρος μας απο την απέναντι πλευρα της αίθουσας

«Αρη!» σηκώνωμαι απο τη θέση μου και αρχίζω να τρεχω προς τα εκεί.

Κάνουμε μια σφικτή αγκαλιά γιατί σήμερα δεν μιλήσαμε και πολύ.

«Ευχαριστώ ρε» λέει η Μαργαρίτα και αγκαλιαζω και εκείνη.

Κρατάει στην αγκαλιά της την κοιμισμένη ανιψιά μου.

«Θα φύγετε, ε;» τους ρωτάω.

«Ναι, δυστυχώς. Η Μαργαρίτα και η μικρή κουράστηκαν λιγο» λεει ο Αρης.

Μας δίνουν ξανά τις ευχές τους (ήρθε και ο Shawn) και μετα έφυγαν.

Και αφού έχουν φύγει ολοι, φευγουμε και εμείς.

Ο Shawn ανοίγει την πόρτα και παω μέσα αλλά με τραβάει προς τα πίσω.

Το κοιτάζω με ενα βλέμμα απορίας και εκείνος με σηκώνει στην αγκαλιά του (στυλ νύφης).

«Ετσι θα μπούμε στο σπίτι μας» αφήνει ενα φιλί στο μέτωπο μου και μπαίνουμε μέσα.

————
Hey angels😇