Not Only A Fan

Chapter 2

Wow. Είναι πολύ πιο διαφορετικός από τον φακό! Όσο εκείνος μιλάει, αγκαλιάζει και βγάζει φωτογραφίες με την Ανθή και την Στέλλα, εγώ έχω κολλήσει να τους κοιτάζω. Μέχρι που έφτασε και η δικιά μου σειρά. 

«Γεια σου όμορφη! Πως σε λένε;»

«Μαρία» 

«Χαίρομαι πάρα πολύ που σε γνωρίζω, είμαι ο Shawn. Ω περίμενε! Το ξέρεις ήδη αυτό!» λέει και γελάμε και οι δύο. 

Ξέρει πραγματικά πώς να κάνει κάποιον να μην νιώθει τόσο άβολα.

«και εγώ χαίρομαι πολύ που επιτέλους σε βλέπω από κοντά. Ανυπομονώ να σε δω και στην σκηνή. Είσαι ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες» του λέω.

«σε ευχαριστώ πολύ!» λέει και βγάζουμε μια selfie με το κινητό μου.

«Τι πόζα θα ήθελες να πάρουμε;» με ρωτάει καθώς ήρθε η ώρα για την φωτογραφία μας.

«δεν έχω σκεφτεί κάτι. Υποθέτω πως μπορείς να επιλέξεις εσύ!» προτείνω.

«WOW! Δεν έχω ξανά διαλέξει ποτέ εγώ» λέει γελώντας.

« πάντα θα υπάρχουν πράγματα που θα τα κάνεις για πρώτη φορά.» του απαντώ χαμογελώντας.

Λέει στον φωτογράφο να μας βγάλει τρείς φωτογραφίες και να τις εκτυπώσει διπλές.

Γιατί 3 και γιατί διπλές;

«Τι;! Τις θέλω και εγώ αυτές τις φωτογραφίες!» μου λέει καθώς τον κοιτάζω με απορία.

Διαβάζει και τις σκέψεις μου;!

« δεν το έχεις ξανά κάνει ποτέ αυτό! Γιατί τώρα;» εκφράζω δυνατά τις απορίες μου.

« πάντα θα υπάρχει μια πρώτη φορά.» λέει την φράση που είπα πριν κάποια δευτερόλεπτα και μου κλείνει το μάτι.

Βγάζουμε τρεις φωτογραφίες. Βλέπω τα κορίτσια λίγο πιο μακριά να μου χαμογελάνε και να μας βγάζουν και εκείνες φωτογραφίες.

«Θα σε δω μετά όμορφη.» μου λέει ο Shawn χαμογελώντας καθώς πήραμε τις φωτογραφίες μας και βγαίνουμε από το δωμάτιο.

«Είστε υπέροχοι μαζί!!» μου λένε κατευθείαν τα κορίτσια μόλις βγαίνουμε από το δωμάτιο.

Μαζί με κάποια άλλα κορίτσια, πάμε στο άλλο δωμάτιο. Οι καρέκλες για εμάς ήταν μπροστά. Στην δεύτερη σειρά.

Μετά από πέντε λεπτά ήρθε και εκείνος.

Τον ακούμε να απαντάει σε κάποιες ερωτήσεις. Ανάμεσα από αυτές και εκείνες της Στέλλας και της Ανθής. Ήθελα και εγώ να τον ρωτήσω...

«και τώρα η τελευταία ερώτηση...» λέει και ψάχνει με τα μάτια του μία τυχαία κοπέλα για την τελευταία ερώτηση.

«η Μαρία σωστά;» μου απευθύνεται. 

Δεν το πιστεύω! Θυμάται το όνομα μου;!

«Ναι! Ήθελα να σε ρωτήσω εάν μετά από όλες αυτές τις συναυλίες και τις συναντήσεις σου με θαυμάστριες θυμάσαι κάποια από τα πρόσωπα των θαυμαστών σου» 

« Ω. Βασικά, θυμάμαι μερικά. Ξέρεις... εκείνα τα πρόσωπα και τα ονόματα που δεν θέλεις να ξεχάσεις. Μερικές από εσάς κορίτσια, μου έχετε τραβήξει την προσοχή, με την καλή έννοια. Οπότε ναι, θυμάμαι κάποιες από εσάς. Ίσως όχι ονόματα αλλά σίγουρα πρόσωπα! Πρέπει πραγματικά να φύγω όμως! Σας ευχαριστώ πολύ και σας αγαπώ! Απολαύστε τη συναυλία και να κάνετε θόρυβο. Έχω μεγάλες προσδοκίες από εσάς παιδιά » λέει πριν βγει από το δωμάτιο.

Πήγαμε στις θέσεις μας. Δεν άργησε πολύ να αρχίσει η συναυλία.

Βρίσκεται στο πιάνο. Από πάνω του βρίσκεται το φεγγάρι, χαρακτηριστικό του illuminate tour. Τραγουδάει το Roses. Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του. Τριγύρω και πιο μακριά από όλες τις οπτικές γωνίες, τα μικρά του 'αστέρια', τραγουδάνε μαζί του και τον κάνουν να χαμογελάει. Αυτή την στιγμή, εύχομαι πραγματικά να μην την ξεχάσω ποτέ. Είναι σκέτη μαγεία εδώ.

Και κάπως έτσι, μετά από πολλά τραγούδια, γέλια και χαμόγελα, τελείωσε η συναυλία. Αφού έφυγαν όλοι, τα κορίτσια με τα καρτελάκια πήγαμε και πήραμε τις κιθάρες με την υπογραφή του.

Πάμε στο σπίτι της Στέλλας καθώς είχαμε κανονίσει ένα πιτζάμα-πάρτι. Βλέπουμε όλες μαζί τις αμέτρητες φωτογραφίες και βίντεο που τραβήξαμε σήμερα. Τα στέλνουμε όλα η μία στην άλλη καθώς δεν θέλουμε να χάσουμε τίποτα. 

Αφού φάμε, ετοιμαζόμαστε για ύπνο.  

Σκέφτομαι τη σημερινή μέρα μέχρι να κοιμηθώ. Σίγουρα θα είναι αξέχαστη..

—————————————————
Ανέβηκε και το δεύτερο κεφαλαιο! Σε αυτό εμφανίστηκε και ο Shawn.
Το επόμενο θα ανέβει πολύ σύντομα οποτε..τα λέμε στο επόμενο!

(Νιωστε ελεύθεροι να μου στείλετε τη γνώμη σας, θα χαρώ πολύ να τη διαβάσω)